جزئیاتی جدید از ادغام شماره‌های امدادی

به گزارش کردوار نیوز، تجمیع شماره‌های تلفن‌های امدادی و تعیین شماره تماس واحد از گذشته چندین بار مطرح شده بود. در واقع سابقه ادغام تلفن‌های امدادی به سال ۱۳۹۲ بازمی‌گردد که دولت تصمیم گرفت تلفن‌های امدادی متمرکز شوند تا شهروندان در مواقع نیاز به دریافت امداد، سردرگم نشوند و با یک شماره واحد تماس بگیرند. وزارت کشور و سازمان مدیریت بحران کشور این مسئله را از سال ۱۳۹۲ پیگیری کردند تا اینکه در سال گذشته و در دولت سیزدهم تصمیم گرفته شد این تلفن‌ها ادغام و پروژه آزمایشی آن هم در شهر تهران با همکاری شهرداری تهران و سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران اجرایی شود.  

این طرح برای اولین بار در کشور و مانند بسیاری از کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه در جهان، در تهران اجرا خواهد شد. اما از آنجا که این طرح در گذشته اشکالات ساختاری داشته و هماهنگ کردن آن به سادگی ممکن نبوده است به این دلیل که سیستم پاسخ‌دهی سازمان‌های درگیر با یکدیگر متفاوت بوده و سامانه‌های خاص خود را داشتند و سامانه های آن هم مستقل از هم بوده است، تقریبا این پروژه تاکنون مسکوت مانده بود.

همزمان با مطرح شده دوباره این موضوع پیگیری‌ها از شرکت مخابرات در خرداد ماه حاکی از آن بود که این شرکت هم آماده هرگونه همکاری در این زمینه است. محمدرضا بیدخام – مدیر کل ارتباطات و امور بین الملل شرکت مخابرات ایران- در این زمینه اظهار کرد: تجربه این کار در سایر کشورها وجود دارد و برخی از آنها، کدهای امدادی را ادغام کردند اما انجام این کار هم نیازمند دقت لازم است. همچنین حتما باید محاسن این اقدام برای مردم شرح داده و شفاف‌سازی  لازم هم در این زمینه انجام شود. از سوی دیگر علاوه بر موارد ذکر شده، حتما باید پیوست فنی، ارتباطی، اطلاع‌رسانی و امنیتی برای این کار مهم پیش بینی و مد نظر قرار گیرد.

البته این مقام مسئول درباره این که چه شماره‌ای قرار است جایگزین شماره‌های گفته شود توضیح داد این چهار شماره باید تبدیل به یک شماره شوند اما هنوز شماره مورد نظر اعلام نشده است.

حال با گذشت این موضوع اخیرا سرپرست مرکز توسعه فناوری اطلاعات و هوشمندسازی سازمان مدیریت بحران کشور جزئیات جدیدی در این زمینه اعلام کرد و گفت: در فاز مقدماتی این پروژه قرار بود که مرکز پاسخگویی تلفن چهار دستگاه امدادی شامل اورژانس، آتش‌نشانی، هلال‌احمر و اورژانس اجتماعی در یک جا و به‌صورت متمرکز مستقر شود که کارهای مقدماتی آن شروع شد و با مطالعه نمونه‌های اجرا شده در کشورهای جهان، سرانجام طرحی انتخاب شد که نزدیک به شرایط مکانی و اجتماعی کشور ما بود.

به گفته سرپرست مرکز توسعه فناوری اطلاعات و هوشمندسازی سازمان مدیریت بحران کشور بعد از انجام بررسی‌ها بنا شد تا سالنی در محل سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران به این امر اختصاص پیدا کند. مرحله بعدی نیز این است که شهروندان با یک شماره تماس بگیرد که هم اکنون در حال مطالعه و رایزنی با سامان تنظیم مقررات رادیویی کشور هستیم تا شماره سه‌رقمی را به این امر تخصیص دهد. معمولاً بیشتر کشورهای دنیا از ۱۱۲ و ۱۱۷ استفاده می‌کنند؛ اما ما هنوز به جمع‌بندی نرسیدیم.

طبق گفته وی در حال حاضر دو پیشنهاد در این خصوص وجود دارد، پیشنهاد نخست این است که یکی از سرشماره‌های موجود در نظر گرفته شود و پیشنهاد دوم هم تعریف یک شماره جدید است.

البته این ادغام سبب افزایش سرعت امدادرسانی خواهد شد اما نکته قابل توجه این است اگر قرار باشد یکی از سرشماره‌های موجود باشد، باید سرشماره‌ای انتخاب شود که اکثر گوشی‌ها حتی بدون سیم‌کارت هم بتوانند درخواست امدادرسانی کنند و اگر هم قرار شد شماره جدیدی تعریف شود قطعاً این استاندارد در گوشی‌ها پیش‌بینی خواهد شد.

گفتنی است تعدد شماره تماس سازمان‌های امدادی، چالش‌های خاص خود را به همراه داشته و برخی کشورها برای پاسخ به این دسته از امور شهروندان یک شماره تماس را اختصاص دادند. بر اساس نظر کارشناسان ایمنی یکی از مزایای این طرح افزایش سرعت امدادرسانی در حوادث و بلایاست، به طوری که پس از برقراری تماس، ‌اقدامات مربوط به اعزام دستگاه‌های امدادی به صورت موازی انجام می‌شود.

از سوی دیگر، مزیت این طرح در راستای افزایش سرعت پاسخگویی به حادثه، از مواردیست که تقریبا تمام کارشناسان این حوزه، بر آن اتفاق نظر دارند. آنان همچنین معتقدند که حادثه‌دیدگان به دلیل استرس و اضطراب ناشی از حادثه، با کاهش قدرت تصمیم گیری و حافظه روبرو شده و در لحظه مهم حتی ممکن است شماره تماس‌های امدادی را از یاد برده یا جابجا به یاد داشته باشند. همچنین کودکان که آن‌ها نیز گروهی از مراجعه کنندگان و تماس گیرندگان با سازمان‌های امدادی هستند، کمتر با مشکل حفظ شماره تماس‌ها روبرو می‌شوند و اگر هم در غیاب یک بزرگسال دچار حادثه‌ای شوند، می‌توانند به راحتی با شماره واحد تماس گیرند.

انتهای پیام