خواب منظم، یکی از شاخص‌های سلامت
خواب خوب و مفید یکی از مهم‌ترین عوامل در بهبود سلامت بدن و عملکرد مغز به شمار می‌رود و به همین دلیل متخصصان در این حوزه‌ها تحقیقات بسیاری انجام داده‌اند. اما سوال این است که آیا یک خواب هشت ساعته خواب مفید محسوب می‌شود؟
به گزارش کردوار نیوز، مطالعه‌ای جدید، دیدگاه ما را درباره خواب خوب تغییر خواهد داد. بنابر نتایج این مطالعه که در نشریه علمی خواب منتشر شد، بدن ما زمانی بیشترین بهره را از خواب خواهد برد که این خواب نه صرفا طولانی که منظم و پیوسته هم باشد. در واقع هشت ساعت خواب عالی است اما شاید به تنهایی کلید سلامتی بیشتر نباشد.
متخصصان دانشگاه «هاروارد» و دانشگاه «موناش» در «ملبورن» استرالیا برای بررسی ارتباط بین مرگ و میر زودرس و الگوهای خواب، عادات خواب ۶۰ هزار نفر را دنبال کردند. طبق این مطالعه، شرکت‌کنندگانی که منظم‌ترین خواب را داشتند یعنی سر ساعت مشخص به خواب رفتند و در زمان مشخصی بیدار شدند،۴۰ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های کاردیومتابولیک (نظیر حملات قلبی، سکته مغزی، بیماری‌های گردش خون، دیابت، مقاومت به انسولین، فشار خون بالا و کبد چرب) قرار داشتند.
البته متخصصان همچنان بر نقش مدت زمان خواب در حفظ سلامتی و کمک به طول عمر تاکید دارند اما این مدت زمان خواب باید همراه با برنامه‌ای ثابت و پیوسته باشد. زیرا در مقایسه با مدت زمان خواب، نظم و پیوستگی خواب عاملی مهم‌تر در کاهش احتمال مرگ و میر است.
برای تنظیم مدت زمان خواب می‌توان به سادگی به سراغ یادآوری‌های آلارم گوشی برای به خواب رفتن و زنگ ساعت برای بیدار شدن در صبح رفت. اما آماده شدن برای به خواب رفتن خود اسلوبی دارد که بیشتر از این‌ها زمان میبرد.
به گزارش ایندیپندنت و به گفته متخصصان، برای برقرار کردن نظم در خواب می‌توان به این چند نکته توجه داشت:
در برنامه خوابتان نظم و ثبات را رعایت کنید
پایدار ماندن در زمان خوابیدن و بیدار شدن با ساعت زیستی (بیولوژیکی) به بدن کمک می‌کند تا در زمان مشخص احساس خواب آلودگی کند و بدین ترتیب به راحتی می‌خوابید.
زمانی را برای آرام کردن خودتان اختصاص دهید
کارشناسان توصیه می‌کنند برای آرام شدن به کارهایی مانند مراقبه، دوش آب گرم، مطالعه یا گوش دادن به موسیقی آرامش بخش بپردازید.
فضای خواب را آماده کنید
باید اتاق و محل خواب را از قبل برای آن آماده کرد. اتاقی که در آن می‌خوابید باید خنک، تاریک، ساکت و راحت باشد.
قبل از خواب از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
قبل از رفتن به خواب از کارهایی چون مصرف نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های حاوی کافئین، غذا خوردن و همچنین کار با وسایل الکترونیکی مانند گوشی اجتناب کنید، زیرا همه این موارد در خواب اختلال ایجاد می‌کنند.
از ورزش روزانه غافل نشوید
چندین پژوهش نشان می‌دهد که ورزش هوازی با کیفیت خواب بهتر مرتبط است. بنابراین فعالیت و تمرین بدنی را در برنامه روزانه‌تان بگنجانید.
همچنین شما ممکن است به دلایل طبیعی زیر بیشتر از حد معمول نیاز به خواب داشته باشید:
افزایش فعالیت بدنی، استرس، جت‌لگ (پرواززدگی)، یا در حین و بلافاصله پس از بهبودی از بیماری یا جراحی. شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا سابقه تروما در گذشته نیز می‌تواند باعث پرخوابی شود. این وضعیت در ۱۵ درصد از افراد مبتلا به افسردگی وجود دارد.
اختلالات خواب مانند آپنه خواب یا نارکولپسی نیز می‌توانند باعث پرخوابی شوند. آپنه خواب که شامل توقف مکرر تنفس در طول شب است، یکی از علل شایع پرخوابی است. نارکولپسی نیز خواب را مختل می‌کند. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکن است به‌طور ناگهانی و بدون هشدار به خواب بروند و دچار خواب‌آلودگی شدید در طول روز و خواب پراکنده در شب شوند.
عوامل تغذیه‌ای نیز می‌توانند در پرخوابی نقش داشته باشند. برای مثال، تحقیقات اخیر سطوح پایین ویتامین B را با پرخوابی مرتبط دانسته است. طبق اعلام موسسه ملی بهداشت ایالات متحده، سوء‌مصرف مواد شامل الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی با پرخوابی مرتبط است. افراد مبتلا به چاقی یا سایر بیماری‌های مزمن نیز می‌توانند دچار پرخوابی شوند.
در نهایت، برخی داروها یا ترک یک دارو می‌تواند باعث پرخوابی شود. طبق گفته متخصصان دانشگاه هاروارد، داروهایی که می‌توانند باعث خستگی و گیجی شوند عبارتند از داروهای آلرژی، داروهای ضد افسردگی، داروهای اضطراب، قرص‌های فشار خون، شل‌کننده‌های عضلانی، داروهای تشنج یا صرع، داروهای پارکینسون و درمان‌های سرطان.
اگر فکر می‌کنید داروهای تجویزی‌تان ممکن است باعث پرخوابی شود، هرگونه نگرانی را با پزشک خود در میان بگذارید و از داروهایی که به شما کمک می‌کند بیدار بمانید، بدون تایید پزشک‌تان استفاده نکنید.
انتهای پیام