ضوابط میلگرد بستر

در صنعت ساختمان سازی نوین توجه به جزئیات اجرایی که پایداری و ایمنی سازه را تضمین می کنند از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از این جزئیات حیاتی که نقش بسزایی در افزایش مقاومت دیوارهای بنایی در برابر نیروهای جانبی به خصوص زلزله ایفا می کند استفاده از میلگرد بستر است. میلگرد بستر به عنوان یک المان تسلیح کننده افقی در بسترهای ملات دیوارها قرار گرفته و با اتصال دیوار به اسکلت سازه و سایر دیوارهای متعامد عملکرد یکپارچه ای به آن می بخشد.

با توجه به لرزه خیزی کشورمان ایران رعایت دقیق ضوابط و مقررات ملی ساختمان در اجرای تمامی اجزای سازه ای و غیرسازه ای از جمله دیوارها امری ضروری است. استفاده از میلگرد بستر بر اساس استاندارد 2800 و مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان دیگر یک گزینه اختیاری نیست بلکه یک الزام قانونی برای افزایش مقاومت لرزه ای و جلوگیری از تخریب و ریزش دیوارها در زمان وقوع زلزله محسوب می شود. این راهنمای جامع به بررسی دقیق ضوابط میلگرد بستر انواع آن نحوه صحیح اجرا و نکات کلیدی مرتبط با آن بر اساس آخرین ویرایش مقررات ملی ساختمان می پردازد.

میلگرد بستر چیست و چرا استفاده از آن ضروری است؟

میلگرد بستر یک نوع المان تسلیح کننده افقی است که در حین دیوارچینی در درزهای افقی ملات (بستر ملات) قرار داده می شود. هدف اصلی از به کارگیری میلگرد بستر افزایش مقاومت کششی و برشی دیوارهای بنایی و ایجاد یکپارچگی بین اجزای مختلف دیوار و همچنین اتصال آن به اسکلت سازه است.

دیوارهای بنایی سنتی به دلیل ماهیت خود در برابر نیروهای جانبی مانند نیروهای ناشی از زلزله آسیب پذیر هستند. این نیروها می توانند باعث ایجاد ترک های برشی و خمشی در دیوار شده و در نهایت منجر به تخریب و ریزش آن گردند. میلگرد بستر با توزیع تنش ها در طول دیوار و جلوگیری از تمرکز آن ها در نقاط ضعف به طور قابل توجهی مقاومت دیوار را در برابر این نیروها افزایش می دهد.

نقش و اهمیت در پایداری دیوارها (به ویژه در برابر زلزله)

مهم ترین نقش میلگرد بستر بهبود عملکرد لرزه ای دیوارهاست. در هنگام زلزله ارتعاشات زمین باعث ایجاد نیروهای جانبی بر روی ساختمان و دیوارهای آن می شود. میلگرد بستر با ایجاد پیوستگی در امتداد افقی دیوار از گسیختگی ناگهانی آن جلوگیری کرده و باعث می شود دیوار به صورت یکپارچه در برابر این نیروها مقاومت کند.

علاوه بر مقاومت لرزه ای استفاده از میلگرد بستر به کاهش ترک های ناشی از نشست های افتراقی تغییرات دما و جمع شدگی ملات نیز کمک می کند. این امر به دوام و زیبایی ظاهری دیوار در بلندمدت نیز می افزاید. بنابراین استفاده از میلگرد بستر نه تنها یک ضرورت ایمنی بلکه یک راهکار مؤثر برای بهبود کیفیت کلی ساخت و ساز است.

مزایای استفاده نسبت به روش های سنتی

در گذشته برای پایداری دیوارهای غیرسازه ای از روش هایی مانند وال پست های فلزی یا بتنی استفاده می شد. اگرچه وال پست همچنان یکی از روش های مهار دیوار است اما میلگرد بستر مزایای خاص خود را دارد. میلگرد بستر با توزیع تسلیح در طول و ارتفاع دیوار عملکرد یکپارچه تری نسبت به وال پست های نقطه ای ایجاد می کند.

همچنین اجرای میلگرد بستر معمولاً ساده تر و سریع تر از نصب وال پست های سنتی است و تداخل کمتری با سایر اجزای سازه دارد. این روش به ویژه در دیوارهایی که امکان اجرای وال پست به دلایل معماری یا سازه ای محدود است راهکار مناسبی ارائه می دهد. ترکیب میلگرد بستر با روش های دیگر مهار دیوار (مانند وال پست یا استفاده از ناودانی منقطع) می تواند به عملکرد بهینه دیوار در برابر زلزله منجر شود.

مبانی قانونی و استانداردهای مرتبط با میلگرد بستر در ایران

استفاده از میلگرد بستر در ساختمان سازی ایران بر اساس مقررات ملی ساختمان و استانداردهای ملی مربوطه الزامی شده است. دو سند اصلی که به طور مستقیم به ضوابط میلگرد بستر می پردازند مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان و استاندارد 2800 ایران هستند.

مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان (ساختمان های مصالح بنایی)

مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان با عنوان «طرح و اجرای ساختمان های با مصالح بنایی» به طور مفصل به ضوابط طراحی و اجرای دیوارهای بنایی چه سازه ای و چه غیرسازه ای می پردازد. این مبحث الزامات مربوط به استفاده از میلگرد بستر مشخصات فنی آن فواصل نصب همپوشانی ها و نحوه اتصال آن به اسکلت سازه و دیوارهای دیگر را تعیین می کند.

طبق مبحث 8 استفاده از میلگرد بستر به عنوان یکی از روش های مهار لرزه ای دیوار پذیرفته شده است. این مبحث بر لزوم پیوستگی تسلیح در طول دیوار و تأمین اتصالات انتهایی مناسب تأکید دارد. رعایت دقیق بندهای مربوط به میلگرد بستر در مبحث هشتم برای اطمینان از عملکرد صحیح دیوار در برابر نیروهای جانبی حیاتی است.

استاندارد 2800 ایران (طراحی ساختمان ها در برابر زلزله)

استاندارد 2800 با عنوان «آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله» الزامات کلی طراحی لرزه ای ساختمان ها را تعیین می کند. اگرچه استاندارد 2800 به طور مستقیم وارد جزئیات اجرایی میلگرد بستر نمی شود اما نقش دیوارهای غیرسازه ای در عملکرد کلی ساختمان در زمان زلزله را مورد توجه قرار می دهد.

استاندارد 2800 بر لزوم مهار مناسب دیوارهای غیرسازه ای به اسکلت سازه برای جلوگیری از تخریب آن ها و آسیب به سازه اصلی و همچنین پیشگیری از تلفات جانی ناشی از ریزش دیوارها تأکید دارد. استفاده از میلگرد بستر بر اساس ضوابط مبحث هشتم یکی از راهکارهای اصلی برای تحقق این الزام در دیوارهای بنایی است که در استاندارد 2800 به آن اشاره شده است.

اشاره به سایر مباحث مرتبط (مانند مبحث نهم و دهم در بحث اتصالات)

اگرچه مبحث هشتم مرجع اصلی ضوابط میلگرد بستر است اما بحث اتصالات میلگرد بستر به اسکلت بتنی یا فولادی ممکن است به طور غیرمستقیم با مباحث دیگر مقررات ملی ساختمان نیز مرتبط شود. به عنوان مثال مبحث نهم (طرح و اجرای ساختمان های بتن آرمه) و مبحث دهم (طرح و اجرای ساختمان های فولادی) به ضوابط طراحی و اجرای اتصالات در این نوع سازه ها می پردازند.

در طراحی و اجرای اتصال میلگرد بستر به اعضای سازه ای بتنی یا فولادی باید اصول کلی طراحی اتصالات که در این مباحث ذکر شده اند مد نظر قرار گیرند تا اتصال به صورت مؤثر نیروهای جانبی را از دیوار به اسکلت منتقل کند. بنابراین مهندسان و مجریان باید با درک جامعی از تمامی مباحث مرتبط اقدام به طراحی و اجرای میلگرد بستر نمایند.

انواع و مشخصات فنی میلگرد بستر مورد تایید

میلگرد بستر در انواع مختلفی تولید می شود که هر کدام مشخصات فنی خاص خود را دارند. شناخت این انواع و مشخصات برای انتخاب صحیح و انطباق با ضوابط ضروری است. رایج ترین انواع میلگرد بستر شامل نوع نردبانی و نوع خرپایی است.

میلگردهای بستر نردبانی و خرپایی

دو نوع اصلی میلگرد بستر عبارتند از:

• میلگرد بستر نردبانی: شامل دو میلگرد طولی موازی است که توسط میلگردهای عرضی به صورت عمود بر آن ها و با فواصل منظم به هم متصل شده اند. این شکل ظاهری شبیه نردبان دارد.
• میلگرد بستر خرپایی: شامل دو میلگرد طولی موازی در بالا و پایین و یک میلگرد زیگزاگی یا مورب در بین آن هاست که به میلگردهای طولی جوش داده شده است. این نوع به دلیل شکل خرپایی مقاومت بیشتری در برابر نیروهای برشی دارد.

هر دو نوع در صورت رعایت ضوابط فنی مورد تایید مقررات ملی ساختمان هستند اما انتخاب نوع ممکن است بسته به نوع دیوار بارهای وارده و ترجیح طراح متفاوت باشد.

جنس و مشخصات میلگرد (قطر آجدار/ساده مقاومت کششی)

میلگردهای مورد استفاده در میلگرد بستر معمولاً از فولاد با مقاومت مناسب ساخته می شوند. طبق ضوابط قطر این میلگردها معمولاً کوچک است و بسته به طراحی و نوع بلوک یا آجر متفاوت خواهد بود اما رایج ترین قطرها حدود 4 میلی متر است.

مهم است که میلگردهای طولی و عرضی/مورب دارای مشخصات فنی مطابق با استانداردهای ملی باشند. مقاومت کششی فولاد مورد استفاده نیز باید در محدوده مشخص شده در مقررات باشد. استفاده از میلگرد آجدار یا ساده بسته به نوع محصول و ضوابط تولیدکننده و مقررات ممکن است متفاوت باشد اما معمولاً از میلگرد ساده یا کم آج با قطر پایین استفاده می شود.

لزوم گالوانیزه بودن یا پوشش محافظ

از آنجایی که میلگرد بستر در معرض رطوبت موجود در ملات و همچنین رطوبت احتمالی محیط قرار دارد برای جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی باید دارای پوشش محافظ باشد. طبق ضوابط میلگرد بستر باید به صورت گالوانیزه (با پوشش روی) تولید شود.

گالوانیزه بودن میلگرد بستر عمر مفید آن را به طور قابل توجهی افزایش داده و تضمین می کند که در طول زمان عملکرد خود را به عنوان یک المان تسلیح کننده حفظ کند. استفاده از میلگرد بستر غیرگالوانیزه یا بدون پوشش محافظ مناسب می تواند منجر به خوردگی میلگرد و کاهش مقاومت دیوار در بلندمدت شود.

عرض میلگرد بستر متناسب با عرض دیوار

عرض میلگرد بستر باید متناسب با عرض دیواری باشد که در آن استفاده می شود. میلگرد بستر باید به گونه ای انتخاب شود که پس از قرارگیری در بستر ملات حداقل پوشش ملات را از طرفین داشته باشد. این پوشش ملات برای محافظت از میلگرد و همچنین انتقال نیرو بین میلگرد و بلوک یا آجر ضروری است.

تولیدکنندگان مختلف میلگرد بستر را در عرض های گوناگون برای دیوارهای با عرض های استاندارد (مانند 10 15 20 سانتی متر و…) تولید می کنند. هنگام خرید و نصب باید از انطباق عرض میلگرد بستر با عرض دیوار اطمینان حاصل شود.

ضوابط اجرایی نصب میلگرد بستر: گام به گام

اجرای صحیح میلگرد بستر به اندازه طراحی آن اهمیت دارد. رعایت ضوابط اجرایی که در مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان و نقشه های اجرایی ذکر شده اند برای اطمینان از عملکرد مورد انتظار میلگرد بستر ضروری است.

فواصل قائم نصب میلگرد بستر (حداکثر فاصله)

یکی از مهم ترین ضوابط اجرایی رعایت فواصل قائم نصب میلگرد بستر است. مبحث هشتم حداکثر فواصل قائم را برای قرارگیری نوارهای میلگرد بستر تعیین کرده است. این فواصل به نوع دیوار (سازه ای یا غیرسازه ای) و همچنین منطقه بندی لرزه خیزی بستگی دارد.

به طور کلی میلگرد بستر باید در فواصل مشخصی در ارتفاع دیوار قرار گیرد. این فواصل معمولاً در نقشه های اجرایی توسط مهندس طراح مشخص می شود اما در هر حال نباید از حداکثر فاصله مجاز بر اساس مقررات ملی ساختمان تجاوز کند. رعایت این فواصل تضمین می کند که تسلیح به طور منظم در ارتفاع دیوار توزیع شده و مقاومت کافی در برابر نیروهای جانبی فراهم شود.

پوشش بتنی یا ملاتی روی میلگرد بستر

میلگرد بستر باید به طور کامل در بستر ملات قرار گیرد و توسط ملات پوشانده شود. حداقل پوشش ملات روی میلگرد برای محافظت در برابر خوردگی و همچنین ایجاد پیوستگی مناسب بین میلگرد و بلوک ها یا آجرها ضروری است. عدم تامین پوشش کافی می تواند باعث کاهش عملکرد میلگرد بستر و حتی خوردگی زودهنگام آن شود.

ضخامت بستر ملات باید به گونه ای باشد که امکان قرارگیری میلگرد بستر و تامین پوشش کافی در بالا و پایین آن وجود داشته باشد. معمولاً ضخامت بستر ملات بین 1 تا 1.5 سانتی متر است که برای قرارگیری میلگرد بستر با قطر 4 میلی متر و تامین پوشش مناسب کفایت می کند.

نحوه قرارگیری در بستر ملات

هنگام دیوارچینی پس از قرار دادن یک ردیف بلوک یا آجر بستر ملات روی آن کشیده می شود. سپس نوار میلگرد بستر روی ملات قرار داده شده و کمی در آن فشرده می شود تا کاملاً در ملات بنشیند. سپس ردیف بعدی بلوک یا آجر روی میلگرد بستر و ملات قرار داده می شود. مهم است که میلگرد بستر در مرکز عرض دیوار و در راستای طولی آن قرار گیرد.

اطمینان از صاف و تراز بودن میلگرد بستر در بستر ملات نیز اهمیت دارد. خم شدن یا تاب برداشتن میلگرد بستر می تواند باعث کاهش کارایی آن شود. همچنین باید دقت شود که ملات به طور کامل فضای اطراف میلگرد را پر کند و هیچگونه فضای خالی باقی نماند.

ضوابط همپوشانی (اورلپ) میلگرد بستر

در مواردی که طول دیوار زیاد است و نیاز به استفاده از چندین قطعه میلگرد بستر در امتداد یکدیگر وجود دارد باید ضوابط همپوشانی (اورلپ) رعایت شود. همپوشانی به معنای قرارگیری دو قطعه میلگرد بستر در کنار یا روی هم در یک بستر ملات برای انتقال نیرو از یک قطعه به قطعه دیگر است.

طول همپوشانی باید بر اساس مقررات ملی ساختمان و نقشه های اجرایی تعیین شود. طول همپوشانی میلگرد بستر معمولاً به قطر میلگرد و مشخصات ملات بستگی دارد و باید به اندازه ای باشد که انتقال نیرو به طور کامل انجام شود. عدم رعایت طول همپوشانی کافی می تواند نقطه ضعفی در تسلیح افقی دیوار ایجاد کند.

جزئیات اتصال میلگرد بستر به اسکلت سازه و دیوارهای متقاطع

یکی از مهم ترین جنبه های عملکرد میلگرد بستر نحوه اتصال آن به سایر اجزای ساختمان است. اتصال میلگرد بستر به اسکلت سازه (ستون ها و تیرها) و همچنین به دیوارهای متقاطع برای انتقال نیروهای جانبی از دیوار به سیستم باربر لرزه ای ساختمان و جلوگیری از حرکت خارج از صفحه دیوار در زمان زلزله حیاتی است.

اتصال به ستون های بتنی و فولادی

اتصال میلگرد بستر به ستون های بتنی و فولادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این اتصال معمولاً با استفاده از المان های واسط مانند گیره های U شکل یا L شکل که به اسکلت متصل می شوند و میلگرد بستر در آن ها قرار می گیرد انجام می شود.

در ستون های بتنی این گیره ها معمولاً قبل از بتن ریزی در محل های مشخص شده در نقشه در آرماتوربندی ستون تعبیه می شوند. در ستون های فولادی گیره ها می توانند با جوش یا پیچ به بال یا جان ستون متصل شوند. ضوابط اجرایی این اتصالات از جمله عمق کاشت گیره در بتن یا مشخصات جوش/پیچ باید دقیقاً بر اساس نقشه های اجرایی و مقررات رعایت شود.

اتصال به تیرها و سقف

در تراز سقف میلگرد بستر بالاترین ردیف دیوار باید به تیر یا دال سقف متصل شود. این اتصال می تواند با استفاده از نبشی ها ناودانی های منقطع یا المان های مشابه انجام شود که میلگرد بستر به آن ها متصل می گردد. هدف از این اتصال مهار قسمت بالایی دیوار و جلوگیری از حرکت آزادانه آن است.

جزئیات اتصال میلگرد بستر به تیرها و سقف نیز باید در نقشه های اجرایی مشخص شده و با دقت اجرا شود. این اتصال به ویژه در دیوارهایی که ارتفاع زیادی دارند برای تأمین پایداری خارج از صفحه آن ها در برابر نیروهای جانبی بسیار مهم است.

اتصال در کنج ها و تقاطع دیوارهای T شکل

میلگرد بستر باید در محل تقاطع دیوارها (کنج ها و تقاطع های T شکل) نیز پیوستگی داشته باشد یا به نحو مناسبی به میلگرد بستر در دیوار متقاطع متصل شود. این اتصال برای ایجاد عملکرد یکپارچه در محل تقاطع دیوارها و انتقال نیروها در این نقاط ضروری است.

در کنج ها میلگرد بستر می تواند به صورت خمیده یا با استفاده از قطعات L شکل ویژه کنج اجرا شود. در تقاطع های T شکل میلگرد بستر دیوار فرعی باید به میلگرد بستر دیوار اصلی متصل شود. جزئیات این اتصالات باید در نقشه های اجرایی آورده شده و توسط ناظر کنترل شود.

اهمیت این اتصالات در عملکرد لرزه ای

همانطور که پیشتر اشاره شد عملکرد لرزه ای دیوارهای غیرسازه ای به شدت وابسته به نحوه مهار و اتصال آن ها به اسکلت سازه است. اتصالات صحیح میلگرد بستر به ستون ها تیرها و دیوارهای متقاطع تضمین می کند که دیوار به عنوان یک سیستم یکپارچه عمل کرده و نیروهای ناشی از زلزله را به سیستم باربر اصلی منتقل کند.

اگر این اتصالات به درستی اجرا نشوند حتی با وجود استفاده از میلگرد بستر در طول دیوار دیوار ممکن است در زمان زلزله دچار گسیختگی خارج از صفحه شده و فرو بریزد. این موضوع می تواند منجر به خسارات مالی فراوان و همچنین تلفات جانی شود. بنابراین توجه به ضوابط و جزئیات اجرایی اتصالات به اندازه خود اجرای میلگرد بستر در بستر ملات حائز اهمیت است.

نکات کلیدی در نظارت و کنترل کیفیت اجرای میلگرد بستر

برای اطمینان از اجرای صحیح میلگرد بستر و انطباق آن با ضوابط و مقررات نظارت دقیق در حین اجرا ضروری است. مهندس ناظر و مجری ذی صلاح هر دو مسئول کنترل کیفیت این بخش از کار هستند.

بررسی نقشه های اجرایی و انطباق با ضوابط

اولین گام در نظارت بررسی دقیق نقشه های اجرایی ارائه شده توسط مهندس طراح سازه است. این نقشه ها باید شامل جزئیات کامل محل قرارگیری میلگرد بستر فواصل قائم جزئیات اتصالات به اسکلت و دیوارهای متقاطع و همچنین مشخصات فنی میلگرد بستر (نوع قطر لزوم گالوانیزه بودن) باشند.

ناظر باید اطمینان حاصل کند که این نقشه ها با آخرین ویرایش مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان و استاندارد 2800 انطباق دارند و سپس بر اجرای دقیق آن ها در کارگاه نظارت کند.

کنترل نوع جنس و ابعاد میلگرد بستر

قبل از شروع دیوارچینی ناظر باید نوع (نردبانی یا خرپایی) جنس (فولاد) قطر میلگردها و عرض میلگرد بستر را با مشخصات ذکر شده در نقشه ها و ضوابط کنترل کند. همچنین بررسی گالوانیزه بودن میلگرد بستر و کیفیت پوشش محافظ آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

استفاده از میلگرد بستر نامناسب از نظر نوع جنس یا ابعاد می تواند عملکرد آن را تحت تأثیر قرار داده و مقاومت دیوار را کاهش دهد. بنابراین کنترل مشخصات فنی مصالح اولیه در محل کارگاه ضروری است.

بازرسی فواصل نصب و همپوشانی ها

در حین دیوارچینی ناظر باید به صورت دوره ای فواصل قائم قرارگیری میلگرد بستر را اندازه گیری و با فواصل مشخص شده در نقشه ها و حداکثر فواصل مجاز در مقررات مقایسه کند. همچنین در محل هایی که نیاز به همپوشانی وجود دارد ناظر باید طول همپوشانی را کنترل کرده و از رعایت حداقل طول همپوشانی مورد نیاز اطمینان حاصل کند.

عدم رعایت فواصل نصب یا طول همپوشانی می تواند باعث ایجاد نقاط ضعف در تسلیح افقی دیوار شده و در زمان زلزله منجر به ترک خوردگی یا گسیختگی دیوار در آن نقاط شود.

اطمینان از اجرای صحیح اتصالات

مهم ترین بخش کنترل کیفیت در اجرای میلگرد بستر بازرسی اتصالات آن به اسکلت سازه و دیوارهای متقاطع است. ناظر باید از اجرای صحیح گیره ها یا المان های اتصال به ستون ها و تیرها (از نظر محل تعداد عمق کاشت یا کیفیت جوش/پیچ) اطمینان حاصل کند.

همچنین نحوه اتصال میلگرد بستر در کنج ها و تقاطع های T شکل باید با دقت بازرسی شود. هرگونه نقص در این اتصالات می تواند عملکرد کلی سیستم مهار دیوار را به خطر اندازد. ناظر باید در گزارشات خود به صراحت وضعیت اجرای میلگرد بستر و اتصالات آن را قید کند.

تفاوت میلگرد بستر با وال پست سنتی

در سال های اخیر استفاده از میلگرد بستر به عنوان یک روش مؤثر برای مهار لرزه ای دیوارها در کنار یا به جای روش های سنتی مانند وال پست های فلزی رایج شده است. شناخت تفاوت ها و مزایای هر روش برای انتخاب بهینه در طراحی و اجرا ضروری است.

وال پست سنتی معمولاً شامل پروفیل های فولادی (مانند نبشی یا قوطی) است که در فواصل مشخصی در طول دیوار و در انتهای آن نصب شده و به اسکلت سازه متصل می شوند. وال پست در برابر نیروهای جانبی خارج از صفحه مقاومت کرده و دیوار را به صورت نقطه ای مهار می کند.

در مقابل میلگرد بستر یک تسلیح گسترده و پیوسته در ارتفاع دیوار ایجاد می کند. این تسلیح به صورت افقی در درزهای ملات قرار گرفته و با ایجاد یکپارچگی در کل سطح دیوار مقاومت آن را افزایش می دهد. میلگرد بستر همچنین با اتصال به اسکلت امکان انتقال نیروهای جانبی را در سراسر نقاط اتصال فراهم می آورد.

می توان گفت که میلگرد بستر یک روش مکمل یا جایگزین برای وال پست است که به ویژه در دیوارهایی که نیاز به تسلیح گسترده افقی دارند یا امکان اجرای وال پست به دلیل ملاحظات معماری دشوار است کاربرد دارد. در بسیاری از موارد ترکیب استفاده از میلگرد بستر با ناودانی های منقطع در فواصل قائم (به جای وال پست های سراسری) راهکاری مؤثر و اقتصادی برای مهار لرزه ای دیوارها فراهم می کند که با ضوابط جدید نیز همخوانی بیشتری دارد.

آیا استفاده از میلگرد بستر در همه دیوارها اجباری است؟

طبق مقررات ملی ساختمان و استاندارد 2800 مهار لرزه ای دیوارهای غیرسازه ای الزامی است. استفاده از میلگرد بستر یکی از روش های اصلی و مورد تایید برای این مهار است به ویژه در مناطق با لرزه خیزی متوسط و بالا.

حداکثر فاصله قائم بین نوارهای میلگرد بستر چقدر است؟

حداکثر فاصله قائم بین نوارهای میلگرد بستر توسط مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان و نقشه های اجرایی تعیین می شود و به عواملی مانند لرزه خیزی منطقه و نوع دیوار بستگی دارد. معمولاً این فاصله بین 30 تا 50 سانتی متر است.

آیا می توان به جای میلگرد بستر آماده از میلگرد معمولی استفاده کرد؟

خیر نمی توان به جای میلگرد بستر آماده که دارای مشخصات فنی و پوشش گالوانیزه استاندارد است از میلگرد معمولی استفاده کرد. میلگرد بستر محصولی تخصصی است که برای قرارگیری در بستر ملات و مقاومت در برابر خوردگی طراحی شده است.

نقش گالوانیزه بودن میلگرد بستر چیست؟

گالوانیزه بودن میلگرد بستر باعث محافظت میلگرد در برابر خوردگی و زنگ زدگی ناشی از رطوبت موجود در ملات و محیط می شود. این امر دوام و عمر مفید میلگرد بستر و در نتیجه مقاومت دیوار را در بلندمدت تضمین می کند.

میلگرد بستر چه تفاوتی با وال پست دارد؟

وال پست یک المان مهار نقطه ای است که در ابتدا و فواصل مشخصی از دیوار نصب می شود در حالی که میلگرد بستر یک تسلیح افقی پیوسته است که در ارتفاع دیوار توزیع می شود. میلگرد بستر یکپارچگی بیشتری در سطح دیوار ایجاد کرده و معمولاً اجرای آن ساده تر است.