عصر شعری برای بزرگداشت «جعفر درویشیان»

مهدی سوری معاون فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی کرمانشاه در ابتدای این مراسم به ابعاد اخلاقی و ویژگی‌های شعر استاد درویشیان اشاره و بر لزوم بزرگداشت چنین چهره‌های فاخر ملی که در دنیای ادب و هنر کمتر مورد توجه قرار گرفته اند، تاکید کرد.

وی افزود: استاد جعفر درویشیان شاعریست که در آثارش عشق، وطن دوستی و دغدغه های انسانی فراوان موج می‌زند و هنرمندانه و دردمندانه آیینه تمام نمای احساسات و اندیشه‌های بی مانند شده است.

معاون فرهنگی سازمان جهادانشگاهی کرمانشاه افزود: فروتنی، مردم داری و دغدغه‌مندی استاد جعفر درویشیان را اگر در کنار سبک و زبان شعر ایشان بگذاریم، در می یابیم که باید به چنین شخصیت برجسته‌ای بیشتر بپردازیم، چرا که استاد درویشیان هم خودش و هم سروده‌های ارزشمندش، آنقدر صمیمی است که حقیقتا مصداق «سخنی کز دل برآید، لاجرم بر دل نشید» شده است.

سوری گفت: استاد جعفر درویشیان شاعری است که در حین سرایش اشعارش با خودش روراست بوده و بی‌نقاب در اشعارش ظاهر شده و دردمندی‌هایش را فریاد زده است. ایشان شاعری است که متناسب با حال واقعی خودش نوشته و سروده است.

 محمدرضا فتحی مسئول دپارتمان ادب و سخنوری جهاددانشگاهی کرمانشاه و مدرس حوزه ادبیات و هنر هم در معرفی و نقد آثار جعفر درویشیان افزود: جعفر درویشیان متخلص به غروب متولد ۱۳۳۱ و خالق آثاری چون سیبی از باغ زمستان، آینهها و دروغ، آتش زیر خاکستر، گنجشک‌ها سلام، مینیاتوری غزل، از رگه تا معدن و اخیرا کتاب می خواهم درخت شوم، بوده است.

وی با بیان اینکه درویشیان شاعری را از دوران جوانی آغاز کرد، افزود: حوالی سال ۱۳۵۰ آشنایی او با شاعر نوگرای آن عصر زنده یاد میر احمد فخری نژاد(شیون فومنی) که در آن روزگار به واسطه شغل پدر به کرمانشاه رفت و آمد داشت، تاثیر بسزایی در گرایش او به شعر معاصر به ویژه غزل داشت. هرچند این آشنایی چندان به درازا نکشید، اما همین رابطه کوتاه افقی نو را در شعر او ترسیم کرد.

وی عنون کرد: به باور برخی از کارشناسان ادبی، جعفر درویشیان در کنار حسین منزوی از زمره شاعرانی بود که پس از هوشنگ ابتهاج، در حرکت معاصر کردن غزل و پیوند دادن غزل سنتی به غزل معاصر نقش آفرینی داشت.

فتحی گفت: اگر بخواهیم جعفر درویشیان را از روی آثارش قضاوت کنیم، دنیای او دنیایی ناپایدار بی ثبات و نامتعادل است که تنهایی غربت بی مهری شاکله اصلی آن را تشکیل می دهد. این شاعر با “کولی” که نماد آوارگی، غربت، کوچ و بی سرو سامانی است هم ذات پنداری می کند و یا قهرمان کتاب “گنجشک ها سلام” او گنجشکی ساده، بی پناه، پیش پا افتاده، قانع و آزاد و رها است تا ترجمان روح آشفته و نا آرام او باشند.

وی افزود: استاد درویشیان نگاه اجتماعی‌اش را در تار و پود عاشقانه‌هایش می‌تند. او با استفاده از زبان نمادین هنرمندانه نگاه اجتماعی خود را به تصویر می‌کشد. 

در ادامه هم عبدالرضا رادفر از اساتید حوزه ادبیات فارسی به ضرورت تجلیل و پرداختن به شخصیت جعفر درویشیان که از نظر سبک و نگارش شعر خصوصا غزل دارای نبوغ ویژه ای است، اشاره کرد و در پایان هم برخی شاعران صاحب نام کرمانشاه همچون بابک دولتی، امین شیرزادی، شهروز دانش ‌پژوه، رضا حساس و خود استاد جعفر درویشیان به قرائت شعر پرداختند.

این نشست با مشارکت روزنامه نقد حال، موسسه فرهنگی هنری کوچه کتاب و انجمن های ادبی ماه، استاد بهزاد، آفتاب و فروغ برگزار شد.

انتهای پیام