معرفی جاذبه های تاریخی برزیل

برزیل، سرزمینی پهناور و پرجنب وجوش در قلب آمریکای جنوبی، گنجینه ای بی نظیر از جاذبه های تاریخی و فرهنگی است که هر گردشگری را مجذوب خود می کند. از شهرهای استعماری با معماری باروک گرفته تا بناهای نمادین و موزه های غنی، این کشور پیشینه ای غنی و پرفرازونشیب را به نمایش می گذارد. سفر به این سرزمین فرصتی است تا با هویت چندفرهنگی و ریشه های عمیق تاریخی آن آشنا شوید و از دیدن این اماکن کهن لذت ببرید.

برزیل، کشوری با ابعاد قاره ای، نه تنها به خاطر طبیعت بکر و جنگل های وسیع آمازون شهرت دارد، بلکه به دلیل میراث تاریخی و فرهنگی غنی اش، مقصدی بی نظیر برای علاقه مندان به گذشته و تمدن های کهن به شمار می رود. این کشور که روزگاری مستعمره پرتغال بود، ردپای عمیقی از دوران استعمار، تأثیرات آفریقایی و فرهنگ بومی را در کالبد شهرهای خود حفظ کرده است. هر گوشه از این سرزمین، داستانی از رنج ها، مبارزات، شکوفایی ها و همزیستی فرهنگ های مختلف را بازگو می کند. در این مقاله، به معرفی برجسته ترین و مهم ترین جاذبه های تاریخی برزیل می پردازیم که هر یک به تنهایی می توانند روایتی جذاب از گذشته این سرزمین را برای شما بازگو کنند.

جاذبه های تاریخی شهر ریودوژانیرو

ریودوژانیرو، پایتخت سابق برزیل و یکی از زیباترین شهرهای جهان، تنها به سواحل خیره کننده و کارناوال های پرشور خود محدود نمی شود. این شهر دارای مجموعه ای غنی از اماکن تاریخی است که بازتاب دهنده دوران استعمار و امپراتوری برزیل هستند. از بناهای مذهبی با معماری باشکوه تا نمادهای ملی، ریو تاریخ را در دل خود زنده نگه داشته است.

مجسمه مسیح منجی

یکی از شناخته شده ترین و نمادین ترین جاذبه های برزیل، مجسمه مسیح منجی (Christ the Redeemer) است که بر فراز کوه کورکووادو در شهر ریودوژانیرو قرار گرفته است. این تندیس عظیم که ۳۰ متر ارتفاع دارد و بر پایه ای ۸ متری استوار است، نمادی از مسیحیت و همچنین هویت کشور برزیل به شمار می رود. ساخت این مجسمه در سال ۱۹۲۶ آغاز و در سال ۱۹۳۱ به پایان رسید و توسط مهندس برزیلی هیتور دا سیلوا کوستا و مجسمه ساز لهستانی-فرانسوی پل لاندوسکی طراحی شد. جنس این تندیس از بتن و سنگ صابون است و به دلیل موقعیت مکانی خود، از هر نقطه شهر قابل مشاهده است و منظره ای چشم نواز از شهر ریو و خلیج گوانابارا را به بازدیدکنندگان ارائه می دهد. این مجسمه در فهرست عجایب هفت گانه جدید جهان قرار دارد و سالانه میلیون ها گردشگر را از سراسر دنیا به خود جذب می کند. در پایه این مجسمه، یک کلیسای کوچک نیز قرار دارد که مراسم مذهبی و حتی ازدواج در آن برگزار می شود و به محبوبیت این مکان می افزاید. بازدید از این اثر هنری و مذهبی، تجربه ای فراموش نشدنی از سفر به برزیل را رقم می زند.

کلیسای جامع سن سباستین

کلیسای جامع سن سباستین (Metropolitan Cathedral of Saint Sebastian) که با نام کلیسای جامع ریودوژانیرو نیز شناخته می شود، یکی دیگر از جاذبه های تاریخی و معماری منحصربه فرد این شهر است. این کلیسا که به یادبود سنت سباستین، قدیس حامی شهر ریو ساخته شده، با طراحی مدرن و غیرمعمول خود از سایر کلیساهای سنتی متمایز است. معماری این بنا به شکل مخروطی و یادآور هرم های تمدن مایا است که ارتفاعی بالغ بر ۷۵ متر دارد. فضای داخلی کلیسا بسیار وسیع و به مساحت ۸۰۰۰ مترمربع است و می تواند ۲۰ هزار نفر را در خود جای دهد. ویژگی برجسته این کلیسا، چهار پنجره عظیم شیشه ای رنگی است که از کف تا نوک مخروط امتداد یافته اند و نور را به شکلی خیره کننده به داخل منعکس می کنند. این شیشه های رنگی، تصاویری از داستان های مذهبی را به تصویر می کشند و فضایی روحانی و در عین حال مدرن را ایجاد می کنند. این کلیسا که در سال ۱۹۷۶ تکمیل شد، نمونه ای شاخص از معماری مدرن مذهبی در برزیل است و بازدید از آن برای علاقه مندان به هنر و سازه های نوین، تجربه ای متفاوت خواهد بود.

اماکن تاریخی سائوپائولو

سائوپائولو، بزرگ ترین شهر برزیل و پایتخت اقتصادی و فرهنگی این کشور، شهری پویا و مدرن است، اما در کنار آسمان خراش های بلند، گنجینه های تاریخی و هنری فراوانی را نیز در خود جای داده است. این شهر، موزه ها، تئاترها و بناهای مذهبی باشکوهی دارد که هر یک بخشی از هویت و پیشینه این کلان شهر را روایت می کنند.

موزه های هنری سائوپائولو

شهر سائوپائولو به عنوان پایتخت فرهنگی آمریکای جنوبی، دارای مجموعه ای بی نظیر از موزه های هنری است که تجلی گاه فرهنگ غربی و همچنین هنر بومی برزیلی هستند. یکی از برجسته ترین این موزه ها، موزه هنر سائوپائولو (MASP) است که در سال ۱۹۶۸ افتتاح شد و جامع ترین مجموعه هنر غربی در آمریکای لاتین را در خود جای داده است. این موزه آثار هنرمندان برجسته جهانی مانند پیکاسو، ونگوگ، ماتیس، مانه، دگا و میرو را به نمایش می گذارد. علاوه بر آثار امپرسیونیست ها و استادان کلاسیک، MASP بر هنر قرن بیستم و هنرمندان معاصر برزیلی مانند پورتیناری و دی کاوالکانتی نیز تمرکز دارد. ساختمان این موزه خود یک شاهکار معماری است که توسط معمار برزیلی-ایتالیایی، لینا بو بردی، طراحی شده و ترکیبی از سبک های کلاسیک و مدرن را به نمایش می گذارد. این بنا با ستون های قرمز رنگ و فضای باز زیرین خود، به یکی از نمادهای سائوپائولو تبدیل شده است. بازدید از این موزه ها، فرصتی است برای کاوش عمیق در دنیای هنر و غرق شدن در زیبایی های بصری که روح هنری هر بیننده ای را سیراب می کند.

تئاتر شهر سائوپائولو

تئاتر شهر سائوپائولو (Theatro Municipal de São Paulo) یکی دیگر از جاذبه های تاریخی و فرهنگی مهم این شهر است که نمادی از شکوه و عظمت هنری اوایل قرن بیستم در برزیل محسوب می شود. این بنا توسط معمار برجسته برزیلی، راموس د آزودو، با الهام از اپرای پاریس و با ترکیبی از سبک های معماری آرت نوو و رنسانس ایتالیایی طراحی شد و در سال ۱۹۱۱ افتتاح گردید. بلافاصله پس از تکمیل، این تئاتر به یکی از مهم ترین مراکز هنرهای نمایشی در آمریکای جنوبی تبدیل شد و میزبان اجراهایی از خوانندگان، رقصندگان، نوازندگان و هنرمندان مشهور بین المللی مانند ماریا کالاس، انریکو کاروسو، و آرتورو توسکانینی بوده است. فضای داخلی تئاتر با جزئیات هنری فراوان، تزیینات لوکس و دکوراسیونی باشکوه، حس و حال دوران طلایی اپرا را تداعی می کند. این ساختمان در سال ۱۹۹۱ به طور کامل بازسازی شد تا شکوه اولیه خود را بازیابد و همچنان میزبان ارکستر سمفونیک سائوپائولو و سایر گروه های هنری است. بازدید از این تئاتر، نه تنها فرصتی برای تحسین معماری چشمگیر است، بلکه امکان تجربه برنامه های فرهنگی و هنری سطح بالا را نیز فراهم می آورد.

کلیسای جامع سائوپائولو

کلیسای جامع سائوپائولو (São Paulo Cathedral) که به طور رسمی با نام کلیسای جامع سِ دِ سائوپائولو شناخته می شود، یکی از بزرگ ترین و باشکوه ترین بناهای مذهبی در برزیل و آمریکای لاتین است. این کلیسا که با سبک نئوگوتیک طراحی شده، در محل کلیسای جامع قبلی بنا گردید و ساخت آن از سال ۱۹۱۳ آغاز و تا سال ۱۹۶۷ به طول انجامید. با وجود معماری کلی نئوگوتیک، گنبد آن به سبک رنسانس ساخته شده که ترکیبی جذاب و منحصربه فرد را به وجود آورده است. نمای بیرونی کلیسا با مجسمه هایی از پیامبران عهد عتیق و شاگردان مسیح تزیین شده است. در فضای داخلی، ارگ عظیم و پنجره های شیشه ای رنگی بزرگ، تصاویری از تاریخ کاتولیک در برزیل را به نمایش می گذارند. سرستون های این بنا نیز با حکاکی هایی از گیاهان بومی برزیل مانند شاخه های قهوه و آناناس و همچنین جانورانی چون آرمادیلوها تزیین شده اند که نشان دهنده توجه به عناصر محلی در معماری هستند. در سرداب زیر کلیسای اصلی، مقبره های مرمری و مجسمه هایی وجود دارد که بازدید از آن ها بسیار دیدنی است. این کلیسا نه تنها یک مکان مذهبی مهم است، بلکه یک اثر هنری و تاریخی برجسته به شمار می رود که داستان های بسیاری از گذشته سائوپائولو را در خود نهفته دارد.

شهرهای تاریخی برزیل

برزیل به دلیل دوران طولانی استعمار و تبادلات فرهنگی، دارای شهرهای تاریخی متعددی است که هر یک هویت و جذابیت خاص خود را دارند. این شهرها که بسیاری از آن ها در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته اند، با معماری استعماری، خیابان های سنگ فرش شده و کلیساهای باشکوه، بازدیدکنندگان را به سفری در زمان می برند.

اورو پرتو

اورو پرتو (Ouro Preto) به معنی طلای سیاه، یکی از زیباترین و مهم ترین شهرهای تاریخی برزیل است که در ایالت میناس گرایس واقع شده است. این شهر در اواخر قرن هفدهم میلادی و در دوران اوج تب طلا در برزیل تأسیس شد و به سرعت به یکی از مراکز اصلی استخراج طلا و الماس تبدیل گشت. ثروت حاصل از این معادن، منجر به ساخت بناهایی با معماری بی نظیر باروک برزیلی شد که امروزه این شهر را به یک موزه زنده تبدیل کرده است. اورو پرتو در سال ۱۹۸۰ به عنوان اولین مکان برزیلی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. خیابان های شیب دار، سنگ فرش شده و پرپیچ وخم این شهر، کلیساهای عظیم با تزیینات طلاکاری شده و مجسمه های استاد آلژادینیو، از جمله جاذبه های اصلی آن هستند. کلیسای سائو فرانسیسکو د آسیس و کلیسای مادر خدا از برجسته ترین نمونه های هنر باروک در این شهرند. اورو پرتو نه تنها به خاطر معماری خاصش، بلکه به دلیل حفظ فضای تاریخی و فرهنگی خود، مقصدی محبوب برای گردشگران و پژوهشگران تاریخ و هنر محسوب می شود. این شهر داستانی غنی از دوران استعمار و نقش برده داری در توسعه اقتصادی برزیل را در خود جای داده است.

مرکز تاریخی اولیندا

اولیندا (Olinda)، شهری تاریخی و جذاب در سواحل شمال شرقی برزیل، در ایالت پرنامبوکو، یکی دیگر از مکان های ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است. این شهر که در سال ۱۵۳۵ تأسیس شد، به دلیل حفظ معماری استعماری خود، به موزه ای در فضای باز شهرت دارد. ساختمان های رنگارنگ با سقف های قرمز، کلیساهای باشکوه و خیابان های سنگ فرش شده، جلوه ای خاص و اروپایی به این شهر بخشیده اند که در تضاد با ساحل اقیانوس اطلس، منظره ای بی نظیر را خلق می کند. از جاذبه های مهم اولیندا می توان به کلیساهای متعددی نظیر کلیسای سائو فرانسیسکو و کلیسای سِ، صومعه ها، و همچنین کارناوال معروف اولیندا اشاره کرد که با عروسک های غول پیکر و موسیقی پرشور، فضایی پرنشاط را به وجود می آورد. این شهر همچنین دارای بارهای سنتی، رستوران های محلی، استودیوهای هنرمندان و مراکز صنایع دستی است که بازدیدکنندگان را به کشف فرهنگ و هنر بومی برزیل دعوت می کنند. اولیندا با فضای آرام و دلنشین خود، مقصدی عالی برای کسانی است که به دنبال غرق شدن در تاریخ، هنر و زندگی محلی برزیل هستند.

پلورینو در شهر سالوادور

پلهورینیو (Pelourinho)، قلب تاریخی شهر سالوادور، اولین پایتخت برزیل، یکی از پرجنب وجوش ترین و تاریخی ترین مناطق این کشور است که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. این منطقه نمادی از تاریخ پرفرازونشیب برزیل، به ویژه دوران استعمار و تأثیر عمیق فرهنگ آفریقایی است. پلهورینیو با ساختمان های رنگارنگ، خیابان های سنگ فرش شده و کلیساهای باشکوه و مجلل معماری باروک، چشم هر بیننده ای را خیره می کند. نام پلهورینیو از ستون های سنگی گرفته شده که در گذشته برای تنبیه بردگان استفاده می شدند، یادآور دوران تاریک برده داری در برزیل. امروزه این منطقه به مرکزی فرهنگی و هنری تبدیل شده است. یکی از مهم ترین بناهای تاریخی این محله، کلیسای سائو فرانسیسکو است که قدمت آن به قرن هجدهم میلادی بازمی گردد. فضای داخلی این کلیسا با کاشی کاری های نفیس پرتغالی و مقادیر عظیمی از طلا تزیین شده که شکوهی بی نظیر به آن بخشیده است. پلهورینیو همچنین میزبان موزه های متعدد، گالری های هنری، و اجراهای خیابانی موسیقی و رقص آفرو-برزیلی است که تجربه فرهنگی غنی و زنده ای را برای بازدیدکنندگان فراهم می آورد. این منطقه، ترکیبی بی بدیل از تاریخ، هنر، و زندگی پرشور برزیلی را به نمایش می گذارد.

تیرادنتس

تیرادنتس (Tiradentes)، شهری کوچک و دلنشین در ایالت میناس گرایس برزیل، یکی دیگر از جاذبه های تاریخی و فرهنگی این کشور است که نامش را از قهرمان ملی برزیل، ژواکیم خوزه دا سیلوا خاویر، معروف به تیرادنتس، گرفته است. این شهر که در دوران استعمار و تب طلا رونق یافت، معماری باروک خود را به خوبی حفظ کرده است. خیابان های باریک و سنگ فرش شده، خانه های استعماری با دیوارهای سفید و پنجره های رنگی، و کلیساهای باشکوه، فضایی آرام و نوستالژیک را ایجاد می کنند. کلیسای مادر خدا (Matriz de Santo Antônio) یکی از برجسته ترین بناهای این شهر است که با تزیینات طلاکاری شده و آثار هنری ارزشمند، نمونه ای عالی از هنر باروک برزیلی محسوب می شود. تیرادنتس به دلیل حفظ اصالت تاریخی و فرهنگی خود، به مقصدی محبوب برای گردشگرانی تبدیل شده است که به دنبال تجربه ای اصیل از برزیل هستند. علاوه بر جاذبه های تاریخی، این شهر دارای کافه ها و رستوران های دنجی است که غذاهای بومی و سنتی برزیل را سرو می کنند و فرصتی برای چشیدن طعم های محلی فراهم می آورند. تیرادنتس، با فضای آرام و هنری خود، تجربه ای متفاوت از سفر به شهرهای تاریخی برزیل را ارائه می دهد.

بناهای تاریخی و فرهنگی مهم

برزیل، فراتر از شهرهای تاریخی شناخته شده، دارای بناهای تاریخی و فرهنگی مهمی است که هر یک به نوعی نمادی از هنر، معماری، و تاریخ این سرزمین هستند. این بناها، از تماشاخانه های باشکوه گرفته تا موزه های ملی و کلیساهای مدرن، روایتگر دوران ها و سبک های مختلف هنری و فرهنگی در برزیل هستند.

تماشاخانه آمازوناس

تماشاخانه آمازوناس (Teatro Amazonas) در شهر مانائوس، پایتخت ایالت آمازوناس، یکی از شگفت انگیزترین و مهم ترین جاذبه های تاریخی و فرهنگی برزیل است. این خانه اپرا که در قلب جنگل های بارانی آمازون قرار دارد، نمادی از ثروت و عظمت دوران اوج تجارت لاستیک در اواخر قرن نوزدهم است. ساخت این بنا با استفاده از مواد و مصالح وارداتی از سراسر جهان صورت گرفت؛ سنگ مرمر از ایتالیا، فولاد از انگلستان، و مبلمان و لوسترها از پاریس آورده شدند تا شکوهی بی بدیل به آن ببخشند. گنبد خارجی تماشاخانه با کاشی های سرامیک به رنگ پرچم ملی برزیل پوشیده شده که جلوه ای خاص به آن می دهد. اولین اجرای اپرا در این تئاتر باشکوه، اپرای ایتالیایی لاجیوکوندا در سال ۱۸۹۷ بود. با کاهش تجارت لاستیک، این خانه اپرا به مدت ۹۰ سال تعطیل شد و تنها در سال ۱۹۹۰ مجدداً بازگشایی شد. امروزه، تماشاخانه آمازوناس همچنان میزبان اجراهای اپرا، کنسرت ها و رویدادهای فرهنگی مهم است و بازدید از آن، فرصتی برای غرق شدن در تاریخ، معماری و هنر در یکی از دورافتاده ترین نقاط جهان است.

کلیسای جامع برازیلیا

کلیسای جامع برازیلیا (Catedral Metropolitana Nossa Senhora Aparecida)، واقع در پایتخت مدرن برزیل، برازیلیا، نمونه ای بی نظیر از معماری مدرنیستی و یکی از برجسته ترین آثار اسکار نیمایر، معمار مشهور برزیلی است. این کلیسا که در سال ۱۹۷۰ تکمیل شد، با طراحی هذلولی وار و ۱۶ ستون بتنی خمیده خود، به جای یک بنای سنتی، بیشتر شبیه به یک اثر هنری انتزاعی است. سقف شیشه ای آن نور طبیعی را به داخل هدایت می کند و فضایی روشن و روحانی را ایجاد می نماید. آنچه این کلیسا را منحصربه فرد می کند، تندیس های فرشته های معلق در هوا است که از سقف آویزان شده اند و در ترکیب با موسیقی روحانی، حال و هوایی خاص و معنوی به بازدیدکنندگان می بخشند. این طراحی، الهام گرفته از کلیسای متروپولیتن لیورپول است و به منظور تأمین نور بیشتر برای فضای داخلی صورت گرفته است. کلیسای جامع برازیلیا، فراتر از کارکرد مذهبی خود، نمادی از نبوغ معماری قرن بیستم و یکی از مهم ترین جاذبه های تاریخی و فرهنگی برازیلیا محسوب می شود. بازدید از این شاهکار معماری، تجربه ای فراموش نشدنی از تلفیق هنر، مهندسی و معنویت است.

موزه ملی برزیل

موزه ملی برزیل (Museu Nacional do Brasil) که در ریودوژانیرو واقع شده است، یکی از قدیمی ترین و مهم ترین موزه های باستان شناسی و تاریخ طبیعی در آمریکای جنوبی به شمار می رود. این موزه در سال ۱۸۱۸ توسط ژان ششم، پادشاه وقت برزیل، تأسیس شد و در پارک عمومی کوئینتا دا بوآ ویستا قرار دارد. موزه ملی برزیل مجموعه ای وسیع و بی نظیر از آثار تاریخی، فرهنگی و علمی را در خود جای داده بود که شامل حیوانات، حشرات، مواد معدنی، مجموعه های بومی، آثار باستانی مصری و آمریکای جنوبی، شهاب سنگ ها، و فسیل ها می شد. از جمله مهم ترین اشیاء نگهداری شده در این موزه، اسکلت دایناسور کشف شده در منطقه میناس گرایس و قدیمی ترین فسیل انسان کشف شده در برزیل به نام لوزیا بودند. این موزه نقش حیاتی در حفظ میراث فرهنگی و علمی برزیل ایفا می کرد و به عنوان یک مرکز پژوهشی و آموزشی مهم شناخته می شد. متأسفانه، در سال ۲۰۱۸، آتش سوزی مهیبی بخش عمده ای از این موزه و مجموعه های ارزشمند آن را نابود کرد، اما تلاش ها برای بازسازی و احیای این میراث تاریخی و فرهنگی ادامه دارد. با این حال، اهمیت تاریخی و فرهنگی آن همچنان پابرجاست و نمادی از غنای تاریخ طبیعی و تمدنی برزیل است.

برزیل، سرزمینی غنی از تاریخ و فرهنگ، از شهرهای استعماری باروک گرفته تا بناهای مدرن، داستان های بی شماری از گذشته و هویت چندفرهنگی خود را روایت می کند.

در کنار این جاذبه های شاخص، برزیل دارای اماکن تاریخی و فرهنگی بی شماری دیگری نیز هست که هر یک به نوعی به غنای تاریخ این سرزمین افزوده اند. از مناطق تاریخی کمتر شناخته شده در ایالت های مختلف تا بقایای تمدن های بومی و قلعه های دوران استعمار، همگی نشان دهنده لایه های مختلف تاریخ برزیل هستند. کاوش در این میراث جهانی یونسکو و دیگر سایت ها، به بازدیدکنندگان اجازه می دهد تا درک عمیق تری از چگونگی شکل گیری این کشور پهناور و مردمان آن پیدا کنند.

معماری باروک که از دوران استعمار به یادگار مانده، به ویژه در شهرهایی مانند اورو پرتو و سالوادور، با تزیینات طلایی و جزئیات هنرمندانه، گواهی بر ثروت و نفوذ کلیسا در آن دوران است. این سبک معماری، که تلفیقی از هنر اروپایی و عناصر بومی برزیلی است، در کلیساها و صومعه های قدیمی به وضوح دیده می شود. همچنین، تأثیر فرهنگ آفریقایی که از طریق برده داری به برزیل راه یافت، در فرهنگ، موسیقی، آشپزی و حتی معماری بسیاری از شهرهای تاریخی، به ویژه سالوادور، مشهود است و هویت منحصربه فردی به این جاذبه ها می بخشد.

بازدید از موزه های مختلف در سراسر کشور، از موزه ملی برزیل در ریودوژانیرو گرفته تا موزه های هنری سائوپائولو، فرصتی برای آشنایی با هنر، باستان شناسی و تاریخ طبیعی این سرزمین است. این موزه ها، با مجموعه های متنوع خود، از آثار باستانی تا هنر معاصر، تصویری جامع از سیر تحولات فرهنگی و اجتماعی برزیل را ارائه می دهند. تئاترها و سالن های اپرا نیز، مانند تماشاخانه آمازوناس در مانائوس و تئاتر شهر سائوپائولو، نه تنها از نظر معماری دیدنی هستند، بلکه به عنوان مراکز مهم فرهنگی، میزبان رویدادهای هنری و موسیقیایی متعددی هستند که روح زندگی فرهنگی برزیل را به نمایش می گذارند.

در نهایت، هر سفر به برزیل، نه تنها یک گشت وگذار تاریخی است، بلکه یک تجربه فرهنگی عمیق است که به شما امکان می دهد تا با ریشه های این ملت پرشور و متنوع آشنا شوید. از شکوه بناهای استعماری گرفته تا نوآوری های معماری مدرن، جاذبه های تاریخی برزیل گواهی بر تاریخ غنی و فرهنگ پویای این کشور هستند و هر بازدیدکننده ای را با خاطراتی فراموش نشدنی راهی می کنند.

سوالات متداول

بهترین زمان سفر به برزیل چه موقع است؟

بهترین زمان برای سفر به برزیل و بازدید از جاذبه های تاریخی آن، فصل بهار برزیل است که از ماه سپتامبر (شهریور) آغاز می شود و تا ماه نوامبر (آبان) ادامه دارد. در این دوره، آب و هوا معتدل و دلپذیر است و برای گشت و گذار در شهرهای تاریخی و لذت بردن از فضای باز مناسب است.

بهترین راه جابه جایی میان شهرهای برزیل کدام است؟

با توجه به وسعت برزیل و محدودیت خطوط قطار، اتوبوس ها بهترین، آسان ترین و مقرون به صرفه ترین راه برای جابه جایی میان شهرهای مختلف این کشور محسوب می شوند. شبکه ی گسترده ای از اتوبوس های راحت و مجهز، ارتباط بین اکثر مقاصد را فراهم می کند.

بهترین هتل ها برای اقامت در برزیل کدام است؟

برزیل دارای هتل های لوکس و متنوعی برای اقامت است. از جمله بهترین هتل ها می توان به هتل مکسود پلازا سائوپائولو، هتل گرند حیات، هتل هیلتون، هتل بین المللی پورتو بی ریو، هتل ساحلی DPNY در ایهابلا، و هتل کاخ بلموند کوپاکابانا در ریودوژانیرو اشاره کرد که امکانات رفاهی عالی را ارائه می دهند.