معرفی مختصر تکیه تاریخی بیگلر بیگی در کرمانشاه

تکیه تاریخی بیگلربیگی در کرمانشاه، نگین معماری دوره قاجار و یکی از برجسته ترین جاذبه های فرهنگی این شهر است که تلفیقی بی نظیر از هنر، تاریخ و معنویت را به نمایش می گذارد و میزبان موزه های ارزشمند خط و کتابت، پارینه سنگی زاگرس و چوب است. این بنای باشکوه، با آینه کاری های چشم نواز و گچ بری های ظریف، به راستی قلب تپنده تاریخ و هنر کرمانشاه محسوب می شود.

این مقاله به مثابه یک راهنمای جامع و تخصصی، شما را با تمامی ابعاد این بنای ملی، از معماری شگفت انگیز و تاریخچه ی پربار آن گرفته تا موزه های منحصر به فردش آشنا می کند. اطلاعات دقیق و مستندی که در ادامه ارائه می شود، نه تنها به درک عمیق تر جایگاه این اثر تاریخی در میراث فرهنگی ایران کمک می کند، بلکه به عنوان یک منبع کاربردی، هر آنچه را برای برنامه ریزی یک بازدید به یادماندنی از این مجموعه لازم است، در اختیار شما قرار می دهد.

تکیه بیگلربیگی کجاست؟ موقعیت و راه های دسترسی

تکیه تاریخی بیگلربیگی در قلب بافت کهن شهر کرمانشاه قرار گرفته است. این بنای باشکوه در استان کرمانشاه، شهر کرمانشاه، خیابان مدرس، محله قدیمی فیض آباد، روبه روی مسجد جامع واقع شده و دسترسی به آن نسبتاً آسان است. این موقعیت مرکزی، آن را به نقطه ای ایده آل برای آغاز گشت و گذار در سایر جاذبه های تاریخی و فرهنگی شهر تبدیل کرده است.

آدرس دقیق و راهنمای دسترسی

برای رسیدن به تکیه بیگلربیگی، می توانید از وسایل نقلیه عمومی یا خودروی شخصی استفاده کنید. خیابان مدرس یکی از شریان های اصلی و پرتردد کرمانشاه است که از طریق اتوبوس و تاکسی به راحتی قابل دسترس است. اگر با خودروی شخصی سفر می کنید، توصیه می شود از پارکینگ های عمومی نزدیک به خیابان مدرس استفاده نمایید، چرا که تکیه فاقد پارکینگ اختصاصی است و ترافیک در محله های قدیمی ممکن است چالش برانگیز باشد. تابلوهای راهنما در سطح شهر نیز شما را به سمت مسجد جامع و محله فیض آباد هدایت خواهند کرد.

نام دیگر تکیه

علاوه بر نام اصلی تکیه بیگلربیگی، این مجموعه تاریخی با عنوان عمارت فراش باشی نیز شناخته می شود. این نام برگرفته از لقب فراش باشی است که به بنیان گذار این بنا، عبدالله خان، اطلاق می شد و نشان دهنده موقعیت و منزلت بالای او در دوره قاجار است.

از بنیان گذاری تا ثبت ملی: تاریخچه تکیه بیگلربیگی

تکیه بیگلربیگی نه تنها یک بنای معماری زیبا، بلکه سندی زنده از تاریخ اجتماعی و مذهبی کرمانشاه در دوران قاجار است. درک پیشینه این تکیه، کلید فهم کاربری ها و اهمیت فرهنگی آن است.

بنیان گذار و زمان ساخت

ساخت این عمارت عظیم در سال ۱۳۰۹ هجری قمری به همت و دستور عبدالله خان، ملقب به بیگلربیگی و فراش باشی، یکی از رجال بانفوذ و مورد احترام دوره قاجار در کرمانشاه، آغاز شد. عملیات عمرانی و معماری این بنا پس از شش سال، در سال ۱۳۱۵ هجری قمری به اتمام رسید. تکمیل تزئینات داخلی و ظریف این مجموعه، از جمله آینه کاری ها و گچ بری ها، تا سال ۱۳۲۶ هجری قمری ادامه یافت و آن را به اوج شکوه و زیبایی رساند.

کاربری های اولیه و نقش اجتماعی

تکیه بیگلربیگی در آغاز، کاربری های چندگانه ای داشت. نقش اصلی آن، محلی برای برگزاری مراسم مذهبی و به ویژه عزاداری های باشکوه ماه محرم بود که جمعیت کثیری از عزاداران را به خود جذب می کرد. علاوه بر این، این تکیه به عنوان دارالحکومه عبدالله خان و همچنین محل سکونت خانواده و برادران و فرزندان وی مورد استفاده قرار می گرفت. این کاربری های ترکیبی، نشان دهنده جایگاه محوری این بنا در حیات سیاسی، اجتماعی و مذهبی شهر کرمانشاه در آن دوران است.

ثبت ملی و مالکیت میراث فرهنگی

با گذشت زمان و درک ارزش های تاریخی و هنری تکیه بیگلربیگی، این بنا در تاریخ ۱۹ آذر ۱۳۷۵ با شماره ۱۷۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. در سال ۱۳۸۰، اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه اقدام به خرید این مجموعه نمود تا حفاظت و مرمت آن را به صورت جدی آغاز کند. مرمت های اولیه در سال های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ صورت گرفت که شامل بازسازی بخش های آسیب دیده و استحکام بخشی ساختار بنا بود. این اقدامات زمینه ساز تبدیل شدن تکیه به یک مرکز فرهنگی و موزه ای شد.

تغییرات مساحت

مساحت اولیه تکیه بیگلربیگی حدود ۴۰۰۰ متر مربع برآورد شده بود که شامل فضاهای وسیعی در دو سمت درب ورودی اصلی می شد. بخش های سمت چپ برای پذیرایی از مهمانان غریبه و بخش های سمت راست برای نگهداری چارپایان و احشام اختصاص داشت. با این حال، به دلیل واگذاری بخش هایی از بنا به مرور زمان، مساحت کنونی آن به حدود ۲۰۰۰ متر مربع کاهش یافته است. این تغییرات، هرچند از وسعت اولیه مجموعه کاسته، اما نتوانسته از ارزش های معماری و تاریخی بخش های باقی مانده بکاهد.

شاهکار معماری قاجار: کالبدشکافی تکیه بیگلربیگی

تکیه بیگلربیگی نمادی برجسته از معماری دوره قاجار است که با ترکیبی هنرمندانه از عناصر سنتی و تزئینات غنی، چشم هر بیننده ای را خیره می کند. بررسی جزئیات این بنا، ابعاد شگفت انگیز هنر و مهندسی آن دوران را آشکار می سازد.

سبک و ویژگی های کلی معماری

معماری تکیه بیگلربیگی نمونه ای عالی از تلفیق سبک های معماری دوره زندیه و قاجار است، با این تفاوت که تزئینات پرکار و فاخر قاجاری در آن غالب تر است. این بنا با رویکردی هلالی شکل در طراحی کلی و با استفاده از مصالح بومی نظیر آجر، گچ، و چوب، مقاومت و زیبایی را در هم آمیخته است. سادگی نسبی در برخی ساختارهای پایه، بستری برای جلوه گری تزئینات پرشکوه قاجاری، به ویژه آینه کاری و گچ بری ها، فراهم کرده است.

درهای ورودی و سردرهای باشکوه

تکیه بیگلربیگی دارای سه درب ورودی است که هر کدام به بخشی از مجموعه راه می یابند. ورودی اصلی بنا در جبهه جنوب شرقی قرار دارد و از شکوه خاصی برخوردار است. سردر ورودی اصلی با مقرنس های گچی ظریف و گچ بری های برجسته تزئین شده است که جلوه ای باشکوه به ورودی می بخشد. در دو طرف این سردر، دو ردیف طاق نما مشاهده می شود؛ طاق نماهای ردیف پایین با مقرنس های گچی و گچ بری های زیبا مزین شده اند، در حالی که داخل طاق نماهای ردیف فوقانی با پیکره های گچی از شخصیت های دوره قاجار زینت یافته است که بازتابی از هنر پیکرتراشی آن زمان است. ورودی های دیگر شامل یک درگاه چوبی در ضلع شمالی هشتی است که به خانه های وابسته به تکیه راه می یابد، و ورودی سومی در جبهه جنوب غربی که دسترسی به بخش های دیگر را فراهم می کند.

هشتی و دالان ورودی

پس از عبور از سردر ورودی اصلی، به فضای هشتی وارد می شویم. این فضا که برای ایجاد حریم و تعدیل نور و دما طراحی شده است، دارای طاقچه هایی در دیوارها و سقفی مزین به رسم بندی های آجری است که نشان دهنده دقت معماران در جزئیات است. از هشتی، دالان نسبتاً درازی آغاز می شود که با تزئینات معقلی (نوعی آجرچینی هنرمندانه) آراسته شده است و به حیاط اصلی تکیه منتهی می شود. در ضلع جنوبی این دالان، دو درگاه چوبی وجود دارد که به خانه های جبهه جنوبی تکیه راه می یابند. همچنین در ضلع شمالی دالان، ورودی دیگری به یک کوچه بن بست منتهی می شود که از طریق آن می توان به فضاهای مسکونی ضلع شمالی تکیه دسترسی پیدا کرد.

حیاط مرکزی: قلب تپنده تکیه

حیاط مرکزی تکیه بیگلربیگی، قلب و روح این مجموعه به شمار می رود. این حیاط نسبتاً وسیع و دارای حوضی بزرگ در مرکز است که ۲.۵ متر پایین تر از سطح خیابان قرار گرفته است؛ این تفاوت سطح به مدیریت بهتر آب و هوای داخل بنا کمک می کرده است. حیاط در طول سال، به ویژه در ایام عزاداری محرم، میزبان انبوه عزاداران حسینی بود. چنگک های باقی مانده در قسمت ایوان غربی حیاط، گواه بر این است که در فصول سرد، چادرهایی برای محافظت از عزاداران در برابر سرما برپا می شده است. آشپزخانه تکیه نیز در ضلع شمال شرقی حیاط قرار دارد و در ایام محرم برای تهیه و توزیع غذا فعالیت می کرد. ازاره های سنگی حیاط با نقوش هندسی و گیاهی تزئین شده اند که زیبایی بصری فضا را دوچندان می کند. فضاهای اطراف حیاط، کاربری های متنوعی داشتند؛ بخش های شمال شرقی و جنوبی کاربری مسکونی، و بخش غربی شامل گنبدخانه و بخش شرقی شامل فضاهای دوطبقه بود.

فضاهای اطراف حیاط

بخش های شمال شرقی و جنوبی حیاط شامل چهار فضای مسکونی است که سه فضای آن دارای پنجره های ارسی نفیس هستند. دسترسی به این فضاها از طریق پلکان های سنگی داخل حیاط صورت می گیرد و کف آن ها حدود یک متر بالاتر از کف حیاط قرار دارد. این طراحی، حریم خصوصی ساکنان را تا حدودی تضمین می کرد. بخش شرقی حیاط نیز شامل فضاهای دوطبقه است که هر کدام کاربری های خاص خود را داشته اند.

اتاق ها و طبقات

تکیه بیگلربیگی در مجموع ۲۴ اتاق دارد. دسترسی به اتاق های طبقه اول از طریق پلکان های سنگی داخل حیاط امکان پذیر است. کف این اتاق ها نیز حدود یک متر بالاتر از کف حیاط است. داخل هر اتاق، ۱۶ طاقچه دوطبقه وجود دارد که برای نگهداری وسایل شخصی و مهم تر مورد استفاده قرار می گرفته اند. اتاق های طبقه دوم، با ارتفاع تقریبی ۱.۵ متر، بیشتر به عنوان انباری یا فضاهای خدماتی استفاده می شدند و دسترسی به آنها از طریق پلکان موجود در اتاق جنوب شرقی امکان پذیر بود.

زیرزمین: پناهگاه تابستانی

در بخش شمالی حیاط، یک زیرزمین گسترده وجود دارد که از طریق پلکانی در حیاط به آن دسترسی می یابیم. این زیرزمین شامل حوض خانه، محل استراحت تابستانی و اتاق های متعدد است. پنجره های زیرزمین که به پنجره های مشبک یا زنبوری معروفند، نقش بادگیر را ایفا می کردند و به تهویه طبیعی و خنک نگه داشتن فضا در فصول گرم کمک می کردند. سقف حوض خانه و استراحتگاه تابستانی با تیرهای چوبی و تخته کوبی پوشیده شده و اتاق های اطراف دارای طاق های آجری با گچ بری های زیبا هستند. در حدفاصل حوض خانه و استراحتگاه، دو ستون چوبی زیبا با ساقه های چندوجهی و سرستون های مقرنس کاری شده، جلوه ای خاص به این بخش می بخشد.

شاه نشین: اوج ظرافت و شکوه

شاه نشین تکیه بیگلربیگی، واقع در طبقه اول بخش شمالی، نمونه ای برجسته از اوج هنر تزئینی قاجار است. این فضا که برای پذیرایی و ملاقات های رسمی بیگلربیگی با مهمانان طراحی شده بود، با ارسی های چوبی نفیس و ستون نماهای گچی در دو طرف ارسی، تزئین شده است. ساقه ی این ستون نماها دارای تزئینات قاشقی و سرستون ها از نوع بیزانسی با نقوش گل و گیاه است. فضای داخلی شاه نشین با گچ بری های پیچیده، طرح های هندسی، نقوش گیاهی، قاب بندی های دقیق و حتی نقش عقاب، برای هر بیننده ای جذابیت بصری فراوانی ایجاد می کند. در بخش فوقانی شاه نشین، کتیبه ای گچی با عبارت «یا اباعبدالله الحسین و تاریخ ۱۲۶۲» دیده می شود که گمان می رود تاریخ اتمام گچ بری های این بخش باشد. اتاق های اطراف و طبقه بالایی شاه نشین نیز به عنوان فضاهای استراحت مهمانان یا افراد خانواده مورد استفاده قرار می گرفتند.

گنبدخانه (حسینیه): قلب معنوی تکیه

گنبدخانه، که به عنوان حسینیه نیز شناخته می شود، مهم ترین و معنوی ترین بخش تکیه بیگلربیگی است و در بخش غربی مجموعه قرار دارد. این فضا دارای ایوانی نسبتاً بزرگ با پلکان سنگی است که به حیاط مرکزی راه می یابد. در ایوان، دو ستون چوبی بلند و دو ستون نما با پوشش گچی و سرستون های بیزانسی با گچ بری های گل و گیاه به چشم می خورند. سقف ایوان نیز با تزئینات منبت کاری ظریف آراسته شده است. یک در چوبی بزرگ با ارسی زیبا، ایوان را به فضای اصلی حسینیه متصل می کند.

حسینیه به صورت دوطبقه طراحی شده و دارای شش اتاق در هر طبقه است. سقف اصلی حسینیه پوشش گنبدی شکل دارد که از نمای بیرونی به صورت شیروانی و از نمای داخلی با آینه کاری های خیره کننده تزئین شده است. این آینه کاری ها، که شاهکار استاد محمدعلی تهرانی در سال ۱۳۲۶ به شمار می رود، نور را به زیبایی منعکس کرده و فضایی روحانی و درخشان ایجاد می کند. در گوشواره های حسینیه، پنجره هایی با طاق هلالی و اطراف آن ها با آینه کاری، عبارات مقدس «لا اله الا الله محمد رسول الله» و «علی ولی الله» نوشته شده است. دیگر تزئینات این بخش شامل ستون نماهای گچی، طرح های هندسی، نقوش گیاهی و قندیل های شمع سوز است. در ضلع جنوبی حسینیه، ارسی های شیشه رنگی زیبا وجود دارد که این فضا را به حیاط کوچک تری مرتبط می سازد که از طریق آن می توان به مجموعه حمام بیگلربیگی دسترسی پیدا کرد. بخش جنوبی حسینیه نیز برای حضور بانوان در مراسم عزاداری و نگهداری لوازم مربوط به آن استفاده می شد. متاسفانه، شاه نشین بزرگ غربی این بخش در سال های گذشته به دلیل تعریض خیابان مدرس تخریب شده است که یادآور تغییرات ناگزیر شهری است.

تکیه بیگلربیگی با آینه کاری های بی بدیل و گچ بری های سحرانگیز خود، نه تنها یک بنای تاریخی، بلکه گنجینه ای زنده از هنر دوره قاجار و شاهدی بر ذوق هنری و مذهبی معماران و هنرمندان ایرانی است.

حمام تاریخی بیگلربیگی

در کنار مجموعه تکیه، حمام تاریخی بیگلربیگی نیز قرار دارد. این حمام تا اواسط دهه ۱۳۹۰ خورشیدی مالکیت خصوصی داشت، اما پس از آن توسط اداره میراث فرهنگی استان کرمانشاه خریداری شد تا مورد حفاظت و مرمت قرار گیرد. اقدامات اولیه مرمت اضطراری در تابستان ۱۴۰۱ آغاز شد که شامل حذف الحاقات غیرمعماری و نامتناسب با بافت تاریخی حمام بود. مرمت این حمام، به عنوان یک بنای مکمل در کنار تکیه، اهمیت ویژه ای در حفظ هویت تاریخی محله دارد.

علم تاریخی تکیه بیگلربیگی

یکی از عناصر معنوی و فرهنگی مهم مرتبط با تکیه بیگلربیگی، علم تاریخی آن است. این علم که قدمت آن به دوره قاجار بازمی گردد، سال هاست در مراسم عزاداری ماه محرم مورد استفاده قرار می گیرد و نمادی از ارادت و شور حسینی مردم کرمانشاه است. با درک اهمیت فرهنگی و تاریخی این علم، در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۴۰۲، این اثر نیز به صورت رسمی در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید که گامی مهم در حفظ و معرفی آن به نسل های آینده محسوب می شود.

موزه های تکیه بیگلربیگی: پنجره ای به گذشته های دور و نزدیک

تکیه بیگلربیگی امروزه فراتر از یک بنای تاریخی صرف، به مجموعه ای فرهنگی تبدیل شده که سه موزه تخصصی را در دل خود جای داده است. این موزه ها، هر کدام به نوبه خود، روایتگر بخش های متفاوتی از تاریخ و فرهنگ ایران زمین هستند.

موزه خط و کتابت کرمانشاه

در سال ۱۳۸۳ خورشیدی، موزه خط و کتابت کرمانشاه در فضاهای تکیه بیگلربیگی افتتاح شد. این موزه گنجینه ای ارزشمند از اسناد، مدارک تاریخی، نسخ خطی نفیس و اسناد مربوط به خاندان بیگلربیگی را در خود جای داده است. حدود ۳۰۰ سند و نسخه خطی در این موزه نگهداری می شود که هر یک از آن ها پرده از گوشه ای از تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم برمی دارند. با توجه به قدمت بالای برخی از این اسناد، نسخه هایی از آن ها به فارسی امروزی ترجمه شده و در کنار اسناد اصلی به نمایش گذاشته شده اند تا بازدیدکنندگان بتوانند به راحتی محتوای آن ها را درک کنند. این موزه فرصتی بی نظیر برای علاقه مندان به تاریخ، ادبیات و هنر خوشنویسی فراهم می آورد تا با میراث مکتوب منطقه آشنا شوند.

موزه پارینه سنگی زاگرس: تنها موزه تخصصی خاورمیانه

یکی از برجسته ترین جاذبه های تکیه بیگلربیگی، موزه پارینه سنگی زاگرس است که در سال ۱۳۸۶ توسط باستان شناسان برجسته، فریدون بیگلری و علیرضا مرادی بی ستونی، در ضلع جنوبی تکیه تأسیس شد. این موزه، تنها موزه تخصصی پارینه سنگی در خاورمیانه به شمار می رود و اهمیت آن به دلیل غنای مناطق پارینه سنگی در زاگرس و شرایط مساعد این منطقه برای سکونت و شکار انسان های اولیه است. موزه پارینه سنگی زاگرس، قدیمی ترین مدارک کشف شده از سکونت انسان در ایران را شامل می شود، از جمله ابزارهای سنگی، سنگواره جانوران شکارشده، و حتی استخوان های انسان اولیه.

ساختار و محتویات موزه پارینه سنگی

موزه از چهار اتاق اصلی تشکیل شده است که هر یک به نمایش ادوار خاصی از عصر سنگ می پردازند:

• اتاق اول: در این اتاق، مستنداتی درباره ابزارآلات سنگی و روند شکل دهی آن ها توسط انسان های نخستین ارائه می شود. همچنین مدل های شبیه سازی شده از انسان نئاندرتال در ابعاد واقعی، تحت نظر دکتر فریدون بیگلری ساخته شده اند که ویژگی های جسمانی انسان های نئاندرتال زاگرس را به تصویر می کشند. این مدل ها، بر اساس نتایج مطالعه اسکلت نئاندرتال های کشف شده در غار شاندیز در کوهپایه های زاگرس، بازسازی شده اند. نقشه های موقعیت غارها و پناهگاه های دوره پارینه سنگی ایران و تصاویر مکان های باستانی نیز برای اطلاع رسانی به بازدیدکنندگان در این بخش قرار دارند.
• اتاق دوم: این بخش به نمایش استخوان های انسان ها و حیوانات کشف شده در منطقه باستان شناسی زاگرس اختصاص دارد. چندین جمجمه انسان از مناطق باستان شناسی معروف اروپا و شرق نزدیک، و همچنین مجموعه فسیل های غار وزمه، در این اتاق نگهداری می شوند. قابل توجه ترین اثر این بخش، جمجمه ای ۷۰,۰۰۰ ساله است که در سال ۱۹۰۹ میلادی از منطقه لافارس فرانسه به دست آمده است.
• اتاق سوم: ابزارآلات سنگی مربوط به دوره دیرینه سنگی از مناطق باستان شناسی مهم ایران مانند کشف رود، گنج پر و شیواتو در این اتاق به نمایش گذاشته شده اند.
• اتاق چهارم: این بخش شامل ابزارهای سنگی و استخوان های حیوانات مربوط به اواخر عصر سنگ و دوره نوسنگی است که نمایانگر تحولات فرهنگی و تکنولوژیکی انسان در آن دوران هستند.

یکی از قدیمی ترین آثار به نمایش گذاشته شده در این موزه، ابزاری سنگی با قدمت نزدیک به یک میلیون سال است که از منطقه کشف رود خراسان کشف شده است. علاوه بر نمایش آثار، پخش مستندهایی از دوره پارینه سنگی در ایران و جهان، جذابیت موزه را برای بازدیدکنندگان دوچندان می کند.

موزه چوب کرمانشاه: هنر منبت و پیکرتراشی

جدیدترین بخش افزوده شده به مجموعه تکیه بیگلربیگی، موزه چوب کرمانشاه است. این موزه که در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۴۰۳ افتتاح شده، فضایی به مساحت ۲۰۰ متر مربع را به خود اختصاص داده است. موزه چوب، گنجینه ای از آثار منبت کاری و پیکرتراشی از چوب را به نمایش می گذارد و به هنر و صنعت چوب در منطقه زاگرس و ایران می پردازد. این موزه فرصتی دیگر برای آشنایی با هنرهای سنتی و دستی ایران زمین است و تکمیل کننده تنوع فرهنگی مجموعه بیگلربیگی محسوب می شود.

نکات مهم برای بازدید و تجربه بهتر از تکیه بیگلربیگی

برای برنامه ریزی یک بازدید کامل و لذت بخش از تکیه تاریخی بیگلربیگی و موزه های آن، توجه به برخی نکات ضروری است.

ساعات بازدید و روزهای تعطیل

این مجموعه تاریخی در ساعات اداری، از ۸ صبح تا ۱۴ ظهر، برای بازدید عموم باز است. اما نکته حائز اهمیت این است که تکیه بیگلربیگی در روزهای جمعه و تعطیلات رسمی غیرقابل بازدید است. این محدودیت در ساعات و روزهای بازدید، گاهی با انتقاداتی از سوی گردشگران مواجه شده است، زیرا زمان کافی را برای بازدیدکنندگان، به ویژه آنهایی که از شهرهای دیگر سفر کرده اند، فراهم نمی کند. برای بهبود تجربه گردشگران، می توان پیشنهاد کرد که در فصول پربازدید یا روزهای خاص، ساعات بازدید افزایش یابد.

قیمت بلیط

قیمت بلیط ورودی برای بازدید از مجموعه تکیه بیگلربیگی (شامل سه موزه خط و کتابت، پارینه سنگی زاگرس و چوب) در خرداد ۱۴۰۱ معادل ۴۰۰۰ تومان بوده است. این قیمت ممکن است در طول زمان تغییر کند، بنابراین توصیه می شود قبل از بازدید، از قیمت های به روز مطلع شوید.

امکانات داخلی و رفاهی

در زیرزمین تکیه، شربت خانه ای دایر است که فضای دلنشینی برای استراحت و نوشیدن چای یا شربت های سنتی فراهم می کند. این امکان، خستگی بازدید را از تن به در کرده و به تجربه کلی بازدید می افزاید.

نکات عکاسی

تزئینات خیره کننده آینه کاری و گچ بری ها، ارسی های چوبی و معماری چشم نواز حیاط و گنبدخانه، فرصت های بی نظیری برای عکاسی فراهم می آورند. بهترین زمان برای عکاسی، ساعات اولیه صبح یا اواخر عصر است که نور ملایم تری وجود دارد و به ثبت جزئیات و رنگ ها کمک می کند.

جاذبه های نزدیک

با توجه به موقعیت مکانی تکیه بیگلربیگی در بافت تاریخی شهر، چندین جاذبه گردشگری دیگر در فاصله پیاده روی کوتاه از آن قرار دارند که می توانند برنامه بازدید شما را تکمیل کنند:

• تاریکه بازار: بازار سنتی و قدیمی کرمانشاه با معماری خاص و محصولات متنوع.
• مسجد شافعی: مسجدی زیبا با معماری منحصر به فرد اهل سنت.
• تکیه معاون الملک: دیگر تکیه تاریخی و بی نظیر کرمانشاه، معروف به کاشی کاری های هفت رنگ و نقش برجسته های اساطیری و مذهبی.

بهترین زمان بازدید از کرمانشاه

کرمانشاه به دلیل آب و هوای چهارفصل خود، در تمامی ایام سال پذیرای گردشگران است. با این حال، بهترین زمان برای سفر به کرمانشاه و بازدید از اماکن تاریخی آن، فصل بهار (به ویژه اردیبهشت ماه) و اوایل پاییز (مهر و آبان) است. در این فصول، هوا مطبوع و دلپذیر است و طبیعت اطراف نیز در زیباترین حالت خود قرار دارد.

مرمت های جاری

میراث فرهنگی استان کرمانشاه به صورت مداوم در حال مرمت و نگهداری از تکیه بیگلربیگی است. در خرداد ماه ۱۴۰۲، مرمت سالانه این تکیه انجام شد که شامل بازسازی در و پنجره های چوبی، گچ بری ها و آجرهای آسیب دیده بود. همچنین، در دی ماه ۱۴۰۱ نیز معاون میراث فرهنگی استان از آغاز مرمت اضطراری شامل دفع رطوبت، رنگ آمیزی، اندودکاری و تعویض تیر چوب های فرسوده خبر داده بود. این اقدامات مستمر، ضامن حفظ این گنجینه ملی برای نسل های آینده است.

بازدید از تکیه بیگلربیگی، فراتر از تماشای یک بنا، تجربه ای عمیق از سفر در زمان است که هر سه جنبه تاریخ، هنر و علم را در یک بستر بی نظیر به هم می آمیزد.

چرا باید از تکیه بیگلربیگی دیدن کرد؟

تکیه تاریخی بیگلربیگی در کرمانشاه، فراتر از یک مقصد گردشگری صرف، گنجینه ای ملی است که ترکیبی بی بدیل از تاریخ، هنر، مذهب و باستان شناسی را در خود جای داده است. این عمارت قاجاری با معماری باشکوه، آینه کاری های خیره کننده و گچ بری های ظریف، به وضوح ذوق و هنر معماران ایرانی را به نمایش می گذارد و هر گوشه از آن، داستانی از گذشته های پرفراز و نشیب این دیار را روایت می کند.

تجربه منحصر به فرد بازدید از سه موزه تخصصی در یک مکان واحد، از جمله موزه خط و کتابت که اسناد ارزشمند تاریخی را در خود جای داده، موزه پارینه سنگی زاگرس که به عنوان تنها موزه تخصصی خاورمیانه، پنجره ای به زندگی انسان های اولیه و دوران ماقبل تاریخ می گشاید، و موزه چوب که هنر دستی و منبت کاری را به نمایش می گذارد، این مجموعه را به مقصدی بی نظیر و ضروری برای هر گردشگری تبدیل می کند. این تنوع فرهنگی و تاریخی، تضمین می کند که هر بازدیدکننده ای، با هر علاقه و ذوقی، چیزی ارزشمند و الهام بخش در این مجموعه پیدا کند.

لذا، با برنامه ریزی سفری به کرمانشاه و اختصاص زمانی کافی برای کاوش در زوایای پنهان و آشکار تکیه بیگلربیگی، می توانید زیبایی ها، غنای فرهنگی و عمق تاریخی این اثر ملی را به صورت مستقیم تجربه کنید. این بازدید، نه تنها بر دانش شما از تاریخ و هنر ایران می افزاید، بلکه خاطراتی فراموش نشدنی از سفر به قلب ایران زمین را برایتان به ارمغان خواهد آورد. فرصت دیدار با این شاهکار معماری و موزه های بی نظیرش را از دست ندهید.