نمونه شکایت افترا بعد از منع تعقیب

پس از صدور قرار منع تعقیب به نفع شما، می توانید با جمع آوری مدارک لازم و تنظیم شکواییه، برای اعاده حیثیت و مجازات فرد مفتری اقدام کنید. این فرآیند حقوقی، فرصتی برای احقاق حق و مقابله با اتهامات ناروا فراهم می آورد و نیاز به شناخت دقیق مراحل و قوانین دارد. حفظ آبرو و حیثیت از ارکان مهم حقوق شهروندی محسوب می شود که قانون گذار برای صیانت از آن تدابیر ویژه ای اندیشیده است. متاسفانه، در بسیاری از مواقع، افراد با اتهامات واهی و بی اساس مواجه می شوند که می تواند لطمات جبران ناپذیری به اعتبار اجتماعی و حتی زندگی شخصی آن ها وارد کند. زمانی که این اتهامات منجر به تشکیل پرونده قضایی شده و در نهایت با صدور «قرار منع تعقیب» بی گناهی فرد به اثبات می رسد، نوبت به پیگیری حقوقی علیه مفتری می رسد.

هدف از این نوشتار، ارائه یک راهنمای جامع و کاربردی برای افرادی است که پس از مواجهه با اتهامی بی اساس و صدور قرار منع تعقیب به نفع خود، قصد طرح شکایت از شخص مفتری به اتهام افترا را دارند. این مقاله با تشریح مفاهیم حقوقی مرتبط، شرایط قانونی، مدارک مورد نیاز و ارائه یک نمونه شکواییه افترا بعد از منع تعقیب، گامی مؤثر در جهت توانمندسازی مخاطبان برای پیگیری حقوقی و اعاده حیثیت خواهد بود.

آشنایی با مفاهیم کلیدی: افترا، نشر اکاذیب و منع تعقیب

درک صحیح مفاهیم حقوقی مرتبط با شکایت افترا بعد از منع تعقیب، زیربنای یک اقدام قضایی موفق است. برای درک بهتر این موضوع، لازم است با تعاریف دقیق افترا، نشر اکاذیب و قرار منع تعقیب آشنا شویم.

افترا (ماده 697 قانون مجازات اسلامی تعزیرات)

جرم افترا، در ماده 697 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات های بازدارنده) مصوب 1375 تعریف شده است. بر اساس این ماده، هر کس به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی، بدون داشتن ادله کافی، عملی را که جرم محسوب می شود به دیگری صریحاً نسبت دهد، اعم از اینکه آن عمل واقعاً ارتکاب یافته یا نیافته باشد، و نتواند صحت آن اسناد را ثابت کند، مفتری محسوب و به مجازات قانونی محکوم خواهد شد. ارکان اصلی جرم افترا شامل موارد زیر است:

• انتساب جرم به دیگری: باید جرمی معین به شخص خاصی نسبت داده شود. این جرم می تواند در قانون مجازات اسلامی جرم تلقی شده باشد.
• عدم توانایی مفتری در اثبات آن: شخصی که اتهام را مطرح کرده است، باید در اثبات صحت ادعای خود عاجز باشد. این نقطه، کلیدی ترین بخش در شکایت افترا پس از قرار منع تعقیب است.
• سوء نیت (قصد اضرار یا تشویش اذهان): مفتری باید با علم به کذب بودن اتهام یا حداقل با بی مبالاتی و بدون تحقیق کافی، و با قصد آسیب رساندن به حیثیت فرد، اقدام به اتهام زنی کرده باشد.

در زبان عامه، گاهی واژه تهمت به جای افترا استفاده می شود، اما از نظر حقوقی، افترا دارای ارکان مشخصی است که تفاوت آن را با صرف تهمت زدن (که ممکن است شامل اتهامات غیرجرم هم باشد) نشان می دهد. در افترا حتماً باید یک عمل مجرمانه به دیگری نسبت داده شود.

نشر اکاذیب (ماده 698 قانون مجازات اسلامی تعزیرات)

نشر اکاذیب در ماده 698 قانون مجازات اسلامی تعریف شده است. این جرم زمانی محقق می شود که فردی اقدام به انتشار اخبار کذب یا مطالب خلاف واقع به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی کند. تفاوت های کلیدی بین افترا و نشر اکاذیب به شرح زیر است:

• موضوع اتهام: در افترا، حتماً باید یک جرم به دیگری نسبت داده شود، اما در نشر اکاذیب، موضوع می تواند خبر کذب یا مطالب خلاف واقع باشد که لزوماً جرم نیست.
• لزوم علنی بودن: نشر اکاذیب معمولاً نیازمند علنی بودن و انتشار در جمع یا در فضای مجازی است، در حالی که افترا می تواند به صورت خصوصی نیز محقق شود، البته معمولاً علنی بودن، بار اثبات را آسان تر می کند.

در شرایطی که فردی پس از صدور قرار منع تعقیب قصد شکایت اعاده حیثیت بعد از منع تعقیب را دارد، معمولاً با جرم افترا سروکار داریم. زیرا اتهام اولیه که منجر به منع تعقیب شده، غالباً یک عمل مجرمانه بوده که به شاکی نسبت داده شده است.

قرار منع تعقیب

قرار منع تعقیب یکی از انواع قرارهای نهایی دادسرا است که پس از تحقیقات مقدماتی توسط بازپرس یا دادیار صادر می شود. این قرار به این معناست که دادسرا در حال حاضر دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم و ارسال پرونده به دادگاه را ندارد. دلایل صدور قرار منع تعقیب می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عدم کفایت دلایل: شواهد و مدارک موجود برای اثبات اتهام، کافی نیست.
• عدم وقوع جرم: اثبات می شود که اصلاً جرمی رخ نداده است.
• عدم انتساب جرم به متهم: جرم واقع شده، اما متهم فعلی مرتکب آن نشده است.

اهمیت قطعی شدن قرار منع تعقیب به عنوان پیش شرط شکایت افترا بسیار بالاست. تا زمانی که این قرار قطعی نشده باشد (یعنی مهلت اعتراض به آن به پایان نرسیده یا اعتراض مطرح شده و رد شده باشد)، نمی توان بر اساس آن شکایت افترا را مطرح کرد. تفاوت قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب (که به دلایل قانونی مانند فوت متهم، مرور زمان یا عفو عمومی صادر می شود) و حکم برائت (که توسط دادگاه پس از رسیدگی و در مرحله نهایی صادر می گردد) نیز از نکات حائز اهمیت در این زمینه است.

شرایط قانونی طرح شکایت افترا پس از صدور قرار منع تعقیب

برای موفقیت در شکایت از اتهام واهی و افترا پس از صدور قرار منع تعقیب، باید شرایط قانونی خاصی احراز شود. این شرایط چارچوب حقوقی لازم برای پیگیری این نوع دعاوی را تشکیل می دهند.

وجود اتهام قبلی

اولین و بدیهی ترین شرط، این است که فرد شاکی (کسی که قرار منع تعقیب به نفع او صادر شده) باید قبلاً از سوی مشتکی عنه (فرد مفتری) به ارتکاب جرمی متهم شده باشد. این اتهام می تواند در قالب یک شکواییه، اظهارات در مراجع قضایی، یا حتی به صورت علنی و در انظار عمومی مطرح شده باشد که منجر به خدشه دار شدن حیثیت شاکی گردیده است.

صدور و قطعیت قرار منع تعقیب

کلیدی ترین شرط در شکواییه افترا پس از قرار منع تعقیب، این است که قرار منع تعقیب باید به نفع شاکی صادر و قطعی شده باشد. این به معنای آن است که:

1. قرار منع تعقیب باید صادر شده باشد.
2. مهلت اعتراض به قرار منع تعقیب (معمولاً 10 روز برای افراد مقیم ایران و 1 ماه برای افراد مقیم خارج از ایران از تاریخ ابلاغ) به پایان رسیده باشد.
3. اگر به قرار اعتراض شده باشد، مرجع قضایی بالاتر (مثلاً دادگاه کیفری دو) نیز اعتراض را رد کرده و قرار منع تعقیب را تأیید کرده باشد.

بدون قطعی شدن این قرار، نمی توان به استناد آن، فردی را به افترا متهم کرد، چرا که ممکن است در مرحله اعتراض، قرار نقض شده و پرونده به دادگاه ارسال شود.

قصد اضرار و سوء نیت مفتری

اثبات سوء نیت مفتری، یکی از چالش برانگیزترین بخش های طرح شکایت افترا است. مفتری باید با علم به کذب بودن اتهام یا عدم وجود دلیل کافی، و با قصد آسیب رساندن به آبرو و حیثیت شاکی، اقدام به اتهام زنی کرده باشد. اثبات سوء نیت می تواند از طریق قرائن و امارات مختلف صورت گیرد، از جمله:

• فقدان هرگونه دلیل معتبر: اگر مفتری هیچ دلیلی برای اثبات ادعای خود نداشته باشد و اتهامات صرفاً بر پایه ظن و گمان یا دشمنی شخصی باشد.
• تکرار اتهامات: اصرار مفتری بر اتهامات واهی، حتی پس از روشن شدن بی گناهی شاکی.
• انتشار گسترده اتهام: اقدام مفتری به نشر اتهامات در فضای عمومی، شبکه های اجتماعی یا در میان جمع برای تخریب وجهه شاکی.

اثبات سوء نیت مفتری و قطعی بودن قرار منع تعقیب، دو رکن اساسی و تعیین کننده در موفقیت یک پرونده شکایت افترا پس از برائت است.

انتساب صریح و علنی جرم

جرم باید به صورت واضح، صریح و آشکار به شاکی نسبت داده شده باشد. این انتساب می تواند به اشکال مختلفی صورت پذیرد:

• کتبی: در قالب شکواییه، نامه، ایمیل، یا انتشار در نشریات.
• شفاهی: از طریق اظهارات در جمع، مصاحبه ها، یا حتی در مراجع قضایی.
• در فضای مجازی: انتشار اتهامات در شبکه های اجتماعی، وبسایت ها، یا پیام رسان ها.

مهم این است که انتساب جرم به گونه ای باشد که مخاطب به راحتی متوجه شود که چه جرمی و به چه کسی نسبت داده شده است. این شفافیت در انتساب، به اثبات ارکان جرم افترا کمک شایانی می کند.

مدارک ضروری برای طرح شکواییه افترا پس از منع تعقیب

جمع آوری دقیق و کامل مدارک، از مراحل حیاتی در طرح متن شکواییه افترا بعد از تبرئه است. بدون این مستندات، پیگیری حقوقی به نتیجه مطلوب نخواهد رسید. مدارک اصلی که باید تهیه شوند، عبارتند از:

1. تصویر مصدق (کپی برابر اصل) قرار منع تعقیب قطعی: این مهم ترین مدرک است. باید از قطعی بودن قرار اطمینان حاصل شود و مشخصات کامل پرونده، شعبه صادرکننده، شماره قرار و تاریخ صدور در آن قید شده باشد. این مدرک نشان می دهد که اتهام اولیه به شاکی وارد نبوده است.
2. تصویر مصدق شکواییه اولیه، کیفرخواست یا قرار مجرمیت: این مدارک، سندی برای اثبات وجود اتهام قبلی و محتوای آن هستند. باید مشخص باشد که مفتری چه جرمی را به شاکی نسبت داده و چگونه این فرآیند قضایی آغاز شده است.
3. مستندات اثبات کننده انتساب اتهام از سوی مشتکی عنه: این مدارک شامل هرگونه سندی است که نشان می دهد مشتکی عنه، اتهام را به شاکی نسبت داده است. این می تواند شامل موارد زیر باشد:
   • پرینت پیامک ها یا اسکرین شات از مکالمات در شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها.
   • کپی از نشریات، وبسایت ها یا پست های شبکه های اجتماعی که اتهام در آن ها منتشر شده است.
   • صورتجلسات مراجع قضایی یا اداری که اظهارات مفتری در آن ها ثبت شده است.
   • شهادت شهود (با ذکر مشخصات کامل و آدرس شهود).
   • صوت و تصویر ضبط شده (با رعایت قوانین مربوط به محرمانه بودن و اثبات اعتبار آن ها).
4. اطلاعات هویتی و اقامتی دقیق شاکی و مشتکی عنه: شامل نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره تماس و نشانی اقامتگاه هر دو طرف. دقت در این اطلاعات برای ابلاغ صحیح اوراق قضایی ضروری است.
5. اصل و کپی کارت ملی شاکی: برای احراز هویت شاکی در مراجع قضایی.

تهیه تمامی این مدارک با دقت فراوان و به صورت مصدق، می تواند روند رسیدگی به پرونده را تسریع کرده و شانس موفقیت در قانون مجازات اسلامی افترا (ماده 697) را به نحو چشمگیری افزایش دهد.

مراحل گام به گام پیگیری شکایت افترا بعد از منع تعقیب

پیگیری شکایت افترا بعد از منع تعقیب نیازمند طی مراحل قانونی مشخصی است. آشنایی با این مراحل به شاکی کمک می کند تا با آگاهی کامل و بدون سردرگمی، مسیر احقاق حق خود را طی کند.

1. جمع آوری و آماده سازی دقیق مدارک

همانطور که پیش تر ذکر شد، اولین گام، جمع آوری تمام مدارک لازم و اطمینان از صحت و کامل بودن آن هاست. هرگونه نقص در مدارک می تواند روند رسیدگی را به تأخیر اندازد یا حتی به ضرر شاکی تمام شود. تمامی مدارک باید به صورت مصدق (کپی برابر اصل) ارائه شوند.

2. تنظیم متن شکواییه حقوقی و مستند

پس از جمع آوری مدارک، نوبت به تنظیم متن شکواییه افترا پس از قرار منع تعقیب می رسد. این شکواییه باید شامل اطلاعات کامل شاکی و مشتکی عنه، موضوع شکایت (افترا)، شرح دقیق واقعه، استناد به قرار منع تعقیب قطعی، و ارائه مستندات مربوطه باشد. نگارش شکواییه باید با زبانی حقوقی، شیوا و مستدل انجام شود و به ماده 697 قانون مجازات اسلامی استناد کند. توصیه می شود در این مرحله از مشاوره حقوقی افترا پس از منع تعقیب متخصصان بهره گرفته شود.

3. ثبت شکواییه در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی

شکواییه تنظیم شده به همراه مدارک پیوست، باید از طریق یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به ثبت برسد. پس از ثبت، پرونده دارای کد رهگیری شده و به صورت الکترونیکی به دادسرای صالح ارسال می گردد. پرداخت هزینه های دادرسی نیز در این مرحله انجام می شود.

4. ارجاع پرونده به دادسرا و بررسی توسط بازپرس/دادیار

پس از ثبت، پرونده به دادسرای محل وقوع جرم یا اقامتگاه مشتکی عنه ارجاع و به یکی از شعب بازپرسی یا دادیاری تخصیص داده می شود. بازپرس یا دادیار وظیفه دارد تحقیقات مقدماتی را آغاز کرده و صحت و سقم ادعاها را بررسی کند.

5. تحقیقات مقدماتی و جمع آوری ادله

در این مرحله، بازپرس یا دادیار به بررسی مدارک ارائه شده می پردازد، ممکن است شاکی و مشتکی عنه را برای ادای توضیحات احضار کند، و در صورت لزوم، دستور جمع آوری ادله بیشتر مانند استعلام از مراجع مربوطه یا تحقیق از شهود را صادر کند. تمرکز بر اثبات سوء نیت مشتکی عنه در این مرحله بسیار مهم است.

6. صدور قرار جلب به دادرسی یا قرار منع تعقیب (برای مفتری)

پس از اتمام تحقیقات، بازپرس یا دادیار یکی از دو قرار زیر را صادر می کند:

• قرار جلب به دادرسی: اگر دلایل کافی برای انتساب جرم افترا به مشتکی عنه وجود داشته باشد، این قرار صادر می شود و پرونده با صدور کیفرخواست از سوی دادستان، به دادگاه کیفری ارسال می گردد.
• قرار منع تعقیب: اگر دلایل کافی برای اثبات جرم افترا وجود نداشته باشد (برای مثال، سوء نیت مفتری اثبات نشود)، قرار منع تعقیب به نفع مشتکی عنه صادر می شود.

7. رسیدگی در دادگاه کیفری

در صورتی که قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست صادر شود، پرونده به دادگاه کیفری صالح ارجاع داده می شود. در دادگاه، جلسه رسیدگی تشکیل شده و طرفین (شاکی و مشتکی عنه) فرصت دفاع از خود و ارائه دلایل را خواهند داشت. دادگاه با بررسی دقیق پرونده و شنیدن اظهارات طرفین، اقدام به صدور رأی می کند.

8. صدور حکم و مراحل اجرای آن

پس از رسیدگی، دادگاه حکم مقتضی را صادر می کند. در صورت محکومیت مفتری، مجازات قانونی (که معمولاً شامل حبس و جزای نقدی است) اعمال می شود. شاکی همچنین می تواند در صورت ورود ضرر و زیان مادی یا معنوی، تقاضای جبران خسارت را نیز مطرح کند. مراحل اجرای حکم نیز پس از قطعی شدن آن از طریق واحد اجرای احکام پیگیری می شود.

نکات حقوقی مهم و کاربردی در دعاوی افترا

موفقیت در پرونده های شکایت اعاده حیثیت بعد از منع تعقیب، علاوه بر آشنایی با مراحل، به درک نکات حقوقی دقیق تر نیز وابسته است. توجه به این جزئیات می تواند مسیر پرونده را به طور چشمگیری تحت تأثیر قرار دهد.

مهلت شکایت افترا: آیا شکایت افترا مهلت خاصی دارد؟

برخلاف برخی جرایم که دارای مهلت مرور زمان یا مهلت شکایت مشخصی هستند، جرم افترا (موضوع ماده 697 قانون مجازات اسلامی) به طور کلی فاقد مهلت خاص برای طرح شکایت است. به این معنا که شما حتی پس از گذشت مدتی از قطعی شدن قرار منع تعقیب نیز می توانید شکایت افترا را مطرح کنید. با این حال، توصیه می شود برای افزایش شانس موفقیت و جلوگیری از ابهام در اثبات وقایع و سوء نیت، در اسرع وقت اقدام به طرح شکواییه افترا پس از قرار منع تعقیب نمایید. هرچه زمان بیشتری سپری شود، جمع آوری ادله و شهادت شهود ممکن است دشوارتر گردد.

اثبات سوء نیت و عمد: چالش ها و راهکارهای غلبه بر آن ها

یکی از بزرگترین چالش ها در پرونده های افترا، اثبات سوء نیت مفتری است. مفتری ممکن است ادعا کند که اتهام را با حسن نیت و بر اساس اطلاعاتی که در اختیار داشته مطرح کرده است. برای غلبه بر این چالش، می توان از راهکارهای زیر بهره برد:

• **استناد به قطعی بودن قرار منع تعقیب: این قرار، به خودی خود می تواند قرینه ای قوی بر واهی بودن اتهامات اولیه و عدم وجود دلایل کافی برای آن ها باشد.
• جمع آوری مستندات تکمیلی: هرگونه مدرکی که نشان دهد مفتری با علم به کذب بودن اتهام یا با بی توجهی عمدی به حقیقت، اقدام به اتهام زنی کرده است (مثلاً سابقه دشمنی، تهدیدات قبلی، یا اظهارات دیگر مفتری که بی طرفی او را زیر سؤال می برد).
• شهادت شهود: افرادی که از سوء نیت مفتری یا عدم وجود دلایل وی آگاه بوده اند.

جنبه عمومی و خصوصی جرم افترا

جرم افترا از جمله جرایم غیرقابل گذشت محسوب می شود، مگر در موارد خاصی که قانون گذار تصریح کرده باشد. این بدان معناست که حتی اگر شاکی از شکایت خود صرف نظر کند (اعلام گذشت نماید)، جنبه عمومی جرم همچنان باقی است و دادستان می تواند پیگیری آن را ادامه دهد. البته، گذشت شاکی معمولاً در تعیین مجازات (تخفیف یا تبدیل آن) مؤثر خواهد بود. این ویژگی، بر اهمیت حق اعاده حیثیت و حمایت جامعه از افراد در برابر اتهامات ناروا تأکید دارد.

مطالبه ضرر و زیان معنوی و مادی

ماده 14 قانون آیین دادرسی کیفری به شاکی اجازه می دهد تا علاوه بر درخواست مجازات مفتری، تقاضای جبران ضرر و زیان های مادی و معنوی وارده را نیز مطرح کند. ضرر و زیان مادی ممکن است شامل هزینه های دادرسی، حق الوکاله، یا خسارت های ناشی از از دست دادن موقعیت شغلی باشد. ضرر و زیان معنوی شامل آسیب های روحی، روانی و حیثیتی است که به دلیل افترا به شاکی وارد شده است. دادگاه با در نظر گرفتن شدت و وسعت افترا، وضعیت اجتماعی شاکی و دیگر شرایط، می تواند میزان خسارت معنوی را تعیین کند.

نقش وکیل متخصص در پرونده های افترا

بهره مندی از خدمات وکیل کیفری متخصص در پرونده های افترا، به ویژه پس از منع تعقیب، نه تنها توصیه، بلکه اغلب یک ضرورت است. یک وکیل مجرب می تواند:

• مشاوره تخصصی: ارزیابی دقیق پرونده و تعیین شانس موفقیت.
• تنظیم شکواییه: نگارش شکواییه ای قوی و مستند از نظر حقوقی.
• جمع آوری ادله: راهنمایی در جمع آوری و ارائه صحیح مدارک.
• حضور در جلسات دادرسی: دفاع موثر از حقوق شاکی در دادسرا و دادگاه.
• اثبات سوء نیت: با استفاده از تجربه و دانش حقوقی خود، به اثبات سوء نیت مفتری کمک کند.

عواقب شکایت بدون دلیل کافی

قبل از طرح هرگونه شکایت از اتهام واهی، ضروری است از وجود دلایل و مستندات کافی اطمینان حاصل شود. طرح شکایت بدون دلیل موجه یا با هدف صرفاً آزار و اذیت طرف مقابل، می تواند منجر به عواقب نامطلوبی برای شاکی اصلی شود. در این موارد، ممکن است مشتکی عنه (کسی که به ناحق مورد شکایت قرار گرفته) خود بتواند به اتهام شکایت کذب یا حتی افترا از شاکی اولیه شکایت کند. بنابراین، هوشیاری و اقدام حقوقی مبتنی بر مدارک مستدل، از اهمیت بالایی برخوردار است.

نمونه شکواییه افترا بعد از صدور قرار منع تعقیب

در این بخش، یک نمونه شکواییه افترا بعد از صدور قرار منع تعقیب ارائه می شود که می توانید با تکمیل اطلاعات، از آن به عنوان الگویی برای تنظیم شکواییه خود استفاده کنید. توجه داشته باشید که این صرفاً یک الگو است و هر پرونده نیازمند جزئیات و شرایط خاص خود می باشد. لذا توصیه می گردد قبل از ارائه، حتماً با یک وکیل متخصص مشورت نمایید.

بسمه تعالی
ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان [نام شهرستان]

عنوان شکواییه: شکایت از [نام مشتکی عنه] به اتهام افترا (انتساب اتهام واهی) پس از صدور قرار منع تعقیب به نفع شاکی

مشخصات شاکی:
نام: [نام شاکی]
نام خانوادگی: [نام خانوادگی شاکی]
نام پدر: [نام پدر شاکی]
کد ملی: [کد ملی شاکی]
شماره تماس: [شماره تماس شاکی]
نشانی اقامتگاه: [نشانی دقیق اقامتگاه شاکی]

مشخصات مشتکی عنه:
نام: [نام مشتکی عنه]
نام خانوادگی: [نام خانوادگی مشتکی عنه]
نام پدر: [نام پدر مشتکی عنه]
کد ملی: [کد ملی مشتکی عنه] (در صورت اطلاع)
شماره تماس: [شماره تماس مشتکی عنه] (در صورت اطلاع)
نشانی اقامتگاه: [نشانی دقیق اقامتگاه مشتکی عنه] (در صورت اطلاع، در غیر این صورت مجهول المکان)

موضوع شکایت:
افترا (مستند به ماده 697 قانون مجازات اسلامی تعزیرات)

دلایل و مدارک:
1.  تصویر مصدق قرار منع تعقیب قطعی صادره از شعبه [شماره شعبه] دادسرای [نام شهرستان] به شماره [شماره پرونده] مورخ [تاریخ صدور].
2.  تصویر مصدق شکواییه/ کیفرخواست/ قرار مجرمیت شماره [شماره پرونده اتهام اولیه] که منجر به اتهام زنی اولیه گردیده است.
3.  [شرح مستندات اثبات کننده انتساب اتهام از سوی مشتکی عنه، به عنوان مثال: اسکرین شات از پیام های [نام پیام رسان] به تاریخ [تاریخ]، شهادت نامه آقای/خانم [نام شاهد] فرزند [نام پدر شاهد] به نشانی [آدرس شاهد]، کپی صفحه [شماره صفحه] از نشریه [نام نشریه] به تاریخ [تاریخ انتشار]، و ...]
4.  تصویر مصدق کارت ملی شاکی.

شرح شکایت:
ریاست محترم دادسرا،
احتراماً به استحضار می رساند:
اینجانب [نام و نام خانوادگی شاکی] در تاریخ [تاریخ] و طی پرونده کلاسه [شماره پرونده اولیه] در شعبه [شماره شعبه] دادسرای محترم [نام شهرستان/استان]، مورد اتهام واهی و کذب [عنوان جرم نسبت داده شده، به عنوان مثال: سرقت، کلاهبرداری و ...] از سوی مشتکی عنه، آقای/خانم [نام و نام خانوادگی مشتکی عنه] قرار گرفتم.
علیرغم تمامی ادعاها و اتهامات مطرح شده از سوی مشتکی عنه، پس از انجام تحقیقات جامع و کافی توسط بازپرسی محترم شعبه [شماره شعبه]، نهایتاً قرار منع تعقیب به نفع اینجانب و به شماره [شماره قرار منع تعقیب] و تاریخ [تاریخ صدور قرار] صادر و متعاقباً این قرار قطعی گردیده است. مستندات دال بر بی گناهی اینجانب به طور کامل بررسی و به اثبات رسیده است.
از آنجایی که اتهام انتسابی از سوی مشتکی عنه، جرمی تلقی می شد و ایشان با سوء نیت و بدون هرگونه دلیل و مدرک معتبر، اقدام به طرح این اتهام کذب نموده و موجبات ورود ضرر و لطمه به حیثیت و آبروی اینجانب را فراهم آورده اند، رفتار ایشان مصداق بارز جرم افترا موضوع ماده 697 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) می باشد. دلایل اثبات سوء نیت مفتری عبارت است از: [در این قسمت به طور خلاصه به دلایلی که نشان دهنده سوء نیت مفتری است اشاره کنید، مثلاً عدم ارائه هرگونه مدرک مستند در پرونده قبلی، سابقه اختلافات قبلی و قصد اضرار به حیثیت اینجانب، انتشار اتهام در فضای عمومی/مجازی علیرغم اطلاع از عدم صحت آن و...]
لذا با تقدیم این شکواییه، به استناد ماده قانونی فوق الذکر و با ارائه دلایل و مدارک پیوست، از آن مقام محترم تقاضای رسیدگی، تعقیب کیفری مشتکی عنه و اعمال مجازات قانونی نسبت به ایشان را دارم. همچنین، در صورت صلاحدید، تقاضای جبران ضرر و زیان مادی و معنوی وارده از این طریق را نیز (مطابق ماده 14 قانون آیین دادرسی کیفری) مطرح می نمایم.

درخواست:
تقاضای رسیدگی و صدور حکم مقتضی بر محکومیت مشتکی عنه به اتهام افترا و در صورت امکان، جبران خسارات وارده را دارم.

با تقدیم احترام،
نام و نام خانوادگی شاکی:
امضا:
تاریخ:

نتیجه گیری

حفظ حیثیت و آبروی اشخاص، از اصول بنیادین حقوق هر شهروند است و قانون گذار جمهوری اسلامی ایران، حمایت های لازم را در این زمینه پیش بینی کرده است. مواجهه با اتهامات واهی، تجربه ای دشوار و آسیب زا است، اما صدور قرار منع تعقیب به نفع فرد بی گناه، تنها پایان یک مرحله از این چالش است؛ بلکه سرآغازی برای پیگیری حقوقی و احقاق حق در برابر مفتریان محسوب می شود.

شکایت افترا بعد از منع تعقیب، یک فرصت قانونی برای مقابله با کسانی است که با سوء نیت و بدون ادله کافی، اقدام به تخریب وجهه دیگران می کنند. این فرآیند، نه تنها به مجازات مفتری منجر می شود، بلکه می تواند راهی برای جبران خسارات مادی و معنوی وارده به شاکی نیز باشد. آگاهی از ارکان جرم افترا، تفاوت آن با نشر اکاذیب، شرایط قانونی طرح دعوا، و جمع آوری دقیق مدارک، گام های اساسی در این مسیر هستند.

در نهایت، اگرچه این مقاله راهنمایی جامع را ارائه می دهد، اما پیچیدگی های پرونده های حقوقی و نیاز به دقت در جزئیات، بهره مندی از مشاوره حقوقی تخصصی و همراهی یک وکیل مجرب را ضروری می سازد. اقدام آگاهانه و به موقع با یاری متخصصان حقوقی، نه تنها شانس موفقیت در پرونده را افزایش می دهد، بلکه به حفظ آرامش خاطر و بازگرداندن اعتبار خدشه دار شده کمک شایانی خواهد کرد. برای دریافت راهنمایی های بیشتر و طرح دعوای موثر، توصیه می شود با کارشناسان حقوقی در این زمینه مشورت نمایید تا با اطمینان و قدرت، حقوق خود را پیگیری کنید.