دایناسور

جدیدترین مطالب روز در مورد دایناسور از سایت مجله ای و خبری کردوار بخوانید

  • اخبار سلامتعکس| در فسیل پوست دایناسور پردار چه رازی نهفته است؟

    عکس| در فسیل پوست دایناسور پردار چه رازی نهفته است؟

    به گزارش خبرگزاری کردوار نیوز، علیرغم این واقعیت که انسان‌ها از دوران ماقبل تاریخ با پرها بازی می‌کردند، هنوز چیزهای زیادی در مورد آنها نمی‌دانیم. پس از معرفی اولین دایناسور پردار، Sinosauropteryx prima، در سال ۱۹۹۶، موجی از اکتشافات تصویری جالب‌تر از تکامل پر را ترسیم کردند. شکل پرهای اولیه متفاوت بوده است اکنون می‌دانیم که بسیاری از دایناسورها و پسرعموهای پرنده آنها، پتروزارها، پر داشتند. پرها در گذشته شکل‌های بیشتری داشتند. برای مثال، پرهای روبان مانند با نوک‌های منبسط شده در دایناسورها و پرندگان منقرض شده یافت می‌شد اما در پرندگان مدرن چنین پرهایی دیده نمی‌شود. امروزه فقط برخی از انواع پرهای باستانی توسط پرندگان به ارث رسیده است. پرهای اولیه برای پرواز نبوده‌اند دیرین زیست شناسان همچنین دریافته اند که پرهای اولیه برای پرواز ساخته نشده‌اند. فسیل‌های پرهای اولیه ساختارهای ساده و توزیع‌های پراکنده روی بدن داشتند، بنابراین ممکن است برای نمایش یا حس لامسه بوده باشند. فسیل‌های پتروسورها نشان می‌دهند که ممکن است در تنظیم حرارت و الگوبرداری رنگ نقش داشته باشند. هر چقدر هم که این فسیل‌ها جذاب هستند، پرهای باستانی تنها بخشی از داستان را بیان می‌کند. تکامل پر بیشتر در پوست اتفاق افتاده است. پوست پرندگان امروزه بر خلاف پوست فلس‌دار خزندگان برای حمایت، …

  • اخبار سلامتresearch-suggests-that.jpg

    ردپای دایناسورها در پیری انسان!

    غزال زیاری: بر طبق یک نظریه جدید که از سوی یک متخصص برجسته در زمینه پیری ارائه شده، پیری انسان ممکن است تحت تاثیر میلیون ها سال تسلط دایناسورها برروی کره زمین بوده باشد. این فرضیه “گلوگاه طول عمر” نام دارد و در مطالعه جدیدی که در مجله BioEssays منتشر شده، توسط پروفسور ژائو پدرو د ماگالائس از دانشگاه بیرمنگام ارائه شده است. این فرضیه نقشی که دایناسورها در حدود ۱۰۰ میلیون سال پیش ایفا می‌کردند را با روند پیری در پستانداران مرتبط می‌کند. این در حالی است که برخی خزندگان و دوزیستان، نشانه قابل توجهی از پیری را در خود نشان نمی‌دهند، اما روند پیری در پستانداران، از جمله انسان به شدت واضح و مشخص است. فرضیه پروفسور ماگالائس، حکایت از آن دارد که در جریان دوره مزوزوئیک یا میانه‌زیستی (بین ۲۴۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش) و در طول دوران سلطنت دایناسورها و برای حدود ۱۰۰ میلیون سال، پستانداران با فشاری مداوم برای تولیدمثل سریع مواجه بودند که منجر به از دست رفتن و غیرفعال شدن ژن‌های مرتبط با عمر طولانی آنها شد (پروسه‌هایی مرتبط با بازسازی بافت و ترمیم DNA). روند پیری سریع‌تر انسان‌ها در مقایسه با خزندگان ژائو پدرو د ماگالائس، پروفسور زیست پیری‌شناسی در موسسه …