درمان ماهی نیمه جان
بیماری ماهی های آکواریومی
به طور کلی رفتار و وضع ظاهری ماهی بیمار آکواریوم آکوا از ماهی های سالم متمایز است. بنابراین به آسانی می توان در یک آکواریوم بین تعدادی ماهی یک یا چند ماهی بیمار را شناسایی نمود.عوامل ظاهری عمده ای که در تشخیص و شناسایی ماهی بیمار موثر هستند عبارتند از:
بیحال شدن ماهی، فرار نکردن در اثر تحریک یا ترساندن ، شنای غیرطبیعی ، جدا شدن از سایر ماهی ها و کناره گیری کردن از آن ها ، مالیدن بدن به دیواره ها یا کف ،ماندن در سطح آب ،باز نگه داشتن دهان ، سریع شدن تنفس و افزایش تعداد آن در دقیقه، پریدن از آب ، کمرنگ شدن سطح بدن، خونریزی جلدی ،سخت شدن یا پاره شدن باله ها، تا خوردن باله ها، ظهور لکه های سفید یا قرمز بر روی بدن، پیدا شدن لکه های ابر مانند بر روی بدن، امساک یا غیر طبیعی بودن تغذیه. هر ماهی بیمار ممکن است یک یا چند عامل از عوامل فوق الذکر را نشان دهد. در هر صورت بلافاصله بعد از ظهور علایم بیماری باید در اسرع وقت نسبت به شناسایی و کنترل عامل بیماریزا اقدام نمود.در غیر این صورت ممکن است ماهی ها در وضعی قرار گیرند که کنترل یا مداوای آن ها امکان پذیر نباشد.
عفونتهای باکتریایی :
کم تحرکی ، رنگ پریدگی ، تخریب باله ها،پف کردگی بدن ،تیرگی چشمها،گوشه گیری،ظهور رگه های قرمز در طول بدن،قرمزی یا التهاب پوست،باله ها یا اندامهای داخلی،اشکال در تنفس.
عفونتهای قارچی:
غالبا به عنوان عامل ثانویه در بیماریهای دیگر بروز میکند
شنای نامنظم و سرگردان،حرکات تند،خاراندن بدن ،تظاهرات ریشدار پنبه مانند بر روی پوست یا چشم یا دهان.
بیماریهای انگلی:
غیر فعالی یا کاهش فعالیت،کاهش یا فقدان اشتها،افزایش موکوس یا غشاء روی بدن،نقاط یا کرمهای قابل مشاهده بر بدن،افزایش شدت تنفس،خاراندنبدن.
- بیحال شدن ماهی
2. فرار نکردن در اثر تحریک یا ترساندن
3. شنای غیر طبیعی
4. جدا شدن از سایر ماهی ها و کناره گیری کردن از آنها
5. ماندن در سطح آب
6. باز نگهداشتن دهان
7. مالیدن بدن به دیواره ها و کف آکواریوم
8. پریدن از آب
9. سریع شدن تنفس و افزایش تعداد آن در دقیقه
10. کمرنگ شدن سطح بدن
11. خونریزی جلدی
12. سخت شدن یا پاره شدن باله ها
13. تا خوردن باله
14. ظاهر شدن لکه های سفید یا قرمز بر روی بدن
15. پیدا شدن لکه های ابر مانند بر روی بدن
16. غیر طبیعی بودن تغذیه
هر ماهی می تواند یک یا چند مورد از موارد بالا را بروز دهد و اگر برای شناسایی یا کنترل ماهی بیمار کاری انجام ندین هم سایر ماهی ها بیمار میشوند هم اینکه بیماری قابل کنترل نخواهد بود.
پوسیدگی باله ها – یك نوع عفونت باكتریایی است كه به دلیل جراحت ایجاد می شود و ابتدا لبه باله ها را سفید می كند و به مرور زمان باله فاسد شده و عفونت به سایر نقاط بدن هم سرایت می كند و پوست بدن ماهی را زبر و خشن می كند.
بیماری دم خوره ماهی آکواریومی
ایچ – این بیماری به واسطه نوعی انگل با نام “ایچتی اپتیریوس” شیوع پیدا می كند و یكی از شایع ترین بیماری هایی است كه ماهی های آكواریومی به آن مبتلا می شوند. انگل ایچ مانند نقطه های بسیار ریز سفید به بدن ماهی می چسبد و به سرعت منتشر می شود. در صورت بروز علائم این بیماری باید ماهی مبتلا را ایزوله كنید.
یبوست – آیا می دانستید كه ممكن است ماهی ها هم به این بیماری مبتلا شوند؟ بله درست است! ماهی ها بر اساس غذاهایی كه می خورند ممكن است به یبوست مبتلا شوند به ویژه اگرغذاهایی را بخورند كه دارای میزان بالایی چربی هستند. برای اجتناب از این بیماری باید مطمئن شوید كه ماهی از گیاهان نیز تغذیه می كند.
خیز (ورم) – انباشته شدن نابهنجار آب در یاخته ها یا بافت ها یا حفره هاى داخلی بدن ماهی است و وقتی علائم آن به صورت خارجی قابل رویت شود، باید قید ماهی خود را بزنید و مطمئن باشید كه به سرعت جان خود را از دست می دهد. عامل اصلی ایجاد این بیماری به دلیل وجود نوعی باكتری است.
اختلال آبدان –با بروز این اختلال ماهی توانایی شناكردن خود را از دست می دهد. به روی سطح آب آمده و یا در پایین آكواریوم به سختی حركت می كند. اختلال فوق بر اثر كیفیت بد آب ایجاد می شود.
قارچ – قارچ هم نوعی عفونت باكتریایی است كه در محل ایجاد زخم مانند یك نقطه سفید نرم و كركی شكل بوجود می اید و به سرعت بزرگ می شود.
كرم انكر – اگر می بینید كه ماهی مرتباً خودش را به گیاهان و سنگ های تزئینی آكواریوم می ساید، به دلیل وجود كرم های بسیار ریز “انكر” است. این كرم ها خود را به بدن ماهی چسبانده و از آن تغذیه می كنند.
به این علائم توجه کنید!
شنای نامنظم،از دست دادن تعادل،بیحالی ، تیرگی پوست، اگزوفتالمی یک طرفه یا دو طرفه،کدورت قرینه، خونریزی در اطراف یا داخل چشم،صفحات آبششی، پایه بالهها، ناحیه شکمی و اطراف مقعد،آسیت، بروز زخمهای پوستی از جمله علائم بیماری در ماهیان مبتلاست. البته در برخی از موارد ابتلا این امکان وجود دارد که ماهیها تا زمان مرگ هیچگونه علائم کلینیکی نشان ندهند. از میان علائم فوقالذکر،خونریزی، بیرون زدن چشمها، شنای نامنظم و مرگومیر سریع از علائم شاخص بیماری محسوب میشود.
زمانیكه متوجه شدید باله هایشان را در حین حركت می بندند، در گوشه ای بی حركت می ایستند، به شدت آب را به داخل آب شش ها می كشند، خودشان را به سنگ های آكواریوم می زنند، و یا لكه های سفید بر روی بدنشان ایجاد شده ممكن است دچار استرس شده باشند به كمك نیاز داشته باشند. تكنیك هایی وجود دارد كه به واسطه آن می توانید آكواریوم خود را تمیز نگه داشته و استرس را از آنها دور نگه دارید:
1- مطمئن شوید كه دما و رطوبت متناسب با ماهی هایی باشد كه شما از آنها نگهداری می كنید. كیفیت نامساعد آبیكی از اصلی ترین دلایل بیماری و مرگ ماهی هاست. همیشه میزان PH، سختی آب، و نیتریت آن را اندازه گیری كنید و دما را بر طبق خواست ماهی ها تعیین كنید.
2- در یك زمان چند ماهی مختلف را به آكواریوم اضافه نكنید، این كار سبب ایجاد استرس و ناراحتی هم برای ماهی های تازه وارد و هم برای ماهی های مقیم می شود. هر بار تنها یك ماهی اضافه كنید و بعد چند هفته صبر كنید و سپس ماهی دیگری اضافه نمایید. رها كردن 5 تا 6 ماهی به طور همزمان در آكواریوم خیلی وسوسه انگیز است، اما با این كار صرفاً سلامت ماهی ها به خطر می افتد.
چگونه ماهی های آکواریومی خود را خیلی سریع از مرگ نجات دهیم؟
نجات ماهی از مرگ، اتفاق و خبر بسیار بدی است که ماهی آکواریومی که به نظر کاملا سالم هستند به صورت ناگهانی میمیرند در صورتی که شما فکر میکنید همه شرایط را فراهم کردید. یعنی آب تمیز درون آکواریوم ریخته اید، تمام تجهیزات آکواریوم از فیلتراسیون گرفته تا پمپ هوا کاملا سالم هستند و کار میکنند، حتی ماهی ها غذای خود را به موقع میخوردند. با وجود همه این موارد ماهی شما میمیرد.
اما این نجات ماهی از مرگ شما ممکن است به دلیل وجود بیماری باشد و این بیماری میتواند از طریق آکواریومی که قبلا در آن بوده و از ماهی های دیگر آکواریوم به ماهی شما منتقل شود و باعث مرگ آن شود. به همین علت لازم است که حال عمومی ماهی های خود را دائما بررسی کنید و از سلامت آن مطمئن شوید، زیرا مهمترین اقدام اولیه نجات ماهی از مرگ، شناسایی بیماری ماهی و بعد از آن اقدام برای درمان آن در کوتاه ترین زمان ممکن میباشد. حالا ما میخواهیم برای اینکه بتوانید بهتر و سریع تر مشکل ماهی خود را پیدا کنید علائم و مشکلاتی که ممکن است برای ماهی های شما به وجود آید را بررسی کنیم. پس با این نوشته از سایت هوشمل همراه باشید تا با نجات ماهی از مرگ بتوانید ماهی های کمتری را از دست بدهید:
به طور کلی رفتار و وضع ظاهری ماهی بیمار از ماهی های سالم متفاوت است. بنابراین به آسانی می توان در یک آکواریوم بین تعدادی ماهی یک یا چند ماهی بیمار را شناسایی کرد. عوامل ظاهری عمده ای که در تشخیص و شناسایی ماهی بیمار موثر هستند عبارتند از:
بی حال شدن ماهی،
فرار نکردن در اثر تحریک یا ترساندن و زدن به شیشه،
شنای غیرطبیعی و ناموزون،
جدا شدن از سایر ماهی ها و کناره گیری کردن از آن ها و مخفی شدن در گوشه ای آکواریوم،
مالیدن بدن به دیواره ها یا کف و سنگ های آکواریوم،
ماندن در سطح آب بدون حرکت های زیاد،
باز نگه داشتن دهان و آمدن به سطح آب یا رفتن نزدیکی پمپ هوا،
سریع شدن تنفس و افزایش تعداد آن در هر دقیقه،
بیرون پریدن از آب به صورت مکرر ،
کمرنگ شدن سطح بدن و فلس ها،
خونریزی جلدی، سخت شدن یا پاره شدن باله های ماهی،
تا خوردن باله ها و دم ماهی،
ظهور لکه های سفید یا قرمز بر روی بدن مخصوصا سر و اطراف چشم،
پیدا شدن لکه های ابر مانند بر روی بدن،
غیر طبیعی بودن تغذیه.
هر ماهی بیمار ممکن است یک یا چند عامل از عواملی که بالا گفته شد را از خود نشان دهد. در هر صورت بلافاصله بعد از ظهور علائم بیماری برای نجات ماهی از مرگ باید در کوتاه ترین زمان نسبت به شناسایی و کنترل عامل بیماری زا اقدام کنید. در غیر این صورت ممکن است ماهی ها در وضعی قرار گیرند که کنترل یا مداوای آن ها امکان پذیر نباشد و یا به سختی درمان شوند. همچنین ممکن است دیگر برای درمان بیماری دیر شده باشد و ماهی شما از دست برود.بنابراین باید برای نجات ماهی از مرگ فورا دست به کار شد.
منبع مقاله: