لباس بتمن در شوالیه تاریکی
بتمن Batman و تحلیل شخصیت این قهرمان دوست داشتنی کودکان
بتمن (به : Batman) یک شخصیت خیالی در کتاب‌های آمریکایی منتشر شده توسط است که در فیلم، مجموعه تلویزیونی و بازی‌های ویدئویی مختلفی حضور یافته‌است. این شخصیت توسط (طراح) و (نویسنده) خلق شد و برای نخستین بار در شمارهٔ ۲۷ از مجموعه (مه ۱۹۳۹) حضور یافت. بتمن یکی از نخستین ابرقهرمانان کمیک بوکی است. بالاترین قدرت بتمن عقل و هوش و هنر در مهارت‌های رزمی و مبارزه تن به تن و استقامت و است. به این شخصیت با القابی مانند «مبارز شنل‌پوش»، «شوالیه تاریکی» و «بزرگ‌ترین کارآگاه دنیا» نیز اشاره می‌شود.
هویت مخفی‌شدهٔ پشت نقاب بتمن است. او مولتی میلیاردر، تاجر و نیکوکار آمریکایی است. والدین او در کودکی جلوی چشمان او به قتل رسیدند و از آن زمان، وی قسم خورد که از تبهکاران انتقام بگیرد و عدالت را به جامعه بازگرداند. وین تمرینات بدنی و فکری ویژه‌ای را پشت سر گذاشت و با ، همچنین به مبارزه با جنایت‌کاران می‌پردازد.
بتمن در شهر خیالی به فعالیت می‌پردازد و در مبارزه‌اش با جرم و جنایت افرادی او را یاری می‌کنند عبارتند از: ، راهنمایش ، کمیسر ، و گاهی اوقات . او با انواع مختلفی از خلافکاران مبارزه می‌کند که به آنها «» نیز گفته می‌شود از جمله: ، ، ، ، ، ، ، ، ، و . برخلاف اغلب ابرقهرمانان، او دارای توانایی‌های ابرانسانی نیست و از هوش، مهارت‌های کارآگاهی، علم و فناوری، ثروت، شجاعت، هنرهای رزمی، اراده‌ای تسخیرناپذیر، ترس و ارعاب برای مبارزه با جنایت‌کاران استفاده می‌کند.
بتمن خیلی زود پس از معرفی‌اش محبوب شد و در سال ۱۹۴۰، انتشار کمیک‌بوک اختصاصی‌اش، ، شروع شد. با گذشت دهه‌ها، تفاسیر مختلفی از این شخصیت ظهور کرد. بعدها چندین خالق کمیک، سعی کردند تا این شخصیت را به ریشه‌های تاریک خود بازگردانند که این امر در شوالیه تاریکی بازمی‌گردد (۱۹۸۶) نوشتهٔ به اوج خود رسید و به دنبال آن نوشتهٔ و تیمارستان آرکام: خانه‌ای مهم بر روی زمین مهم نوشتهٔ منتشر شد. موفقیت در ، به محبوبیت این شخصیت در افکار عمومی کمک به‌سزایی کرده‌است.
به عنوان یک نماد فرهنگ آمریکایی، تاکنون اقتباس‌های زیادی از بتمن در رادیو، تلویزیون، فیلم‌ها، بازی‌های ویدئویی و اسباب‌بازی‌ها صورت گرفته‌است. این شخصیت روانپزشکان را هم شیفتهٔ خود کرده و بسیاری از آنها به دنبال فهم روان او هستند. در مهٔ ۲۰۱۱، بتمن بعد از در رتبهٔ دوم فهرست «۱۰۰ شخصیت کمیک‌بوکی برتر تاریخ» که توسط منتشر شد، قرار گرفت. هم او را در رتبه دوم برترین شخصیت‌های کمیک‌بوکی تاریخ قرار داده‌است.[] بازیگران و صداپیشگان مختلفی نقش بتمن را ایفا کرده‌اند.
بتمن در طی سالیانی که حضور داشته، دشمنان زیادی داشته است. برای خرید لباس بتمن می توانید به سایت فروشگاه میلی جون مراجعه نمایید.
در جهان‌های دیگر
BATMAN OF ZUR-EN-ARRN[]
بتمن زور ان آر اولین بار در شماره ۱۳۳ کمیک Batman (انتشار در ماه فوریه سال ۱۹۵۸) و داستان Batman – The Superman of Planet X (خلق شده توسط فرانس هرون و دیک اسپرانگ) معرفی شد. نام واقعی او تلانو (Tlano) است و با لباسی شبیه به لباس بتمن ولی با رنگ‌های قرمز، زرد و بنفش، به محافظت از سیاره‌ای با نام زور ان آر که در دور دست‌ها قرار دارد، می‌پردازد.
تلانو، هویتِ بتمن زور ان آر را با مخفیانه تحت نظر قرار گرفتن بتمن کره زمین برای خود خلق کرده‌است تا با جرم و جنایت در سیاره خودش مبارزه کند.
بتمن کره زمین در یک شب از گشت‌زنی‌هایش با بتپلین (Batplane) بر فراز شهر گاتهام، ناگهان توسط تلانو به دنیای زور ان آر منتقل می‌شود. تلانو منبع الهامش را پیش خود می‌آورد تا به او در عقب راندن ارتشی از ربات‌های مهاجم که توسط نژادی از فضایی‌های ناشناس کنترل می‌شوند کمک کند.
اوضاع وقتی عوض می‌شود که بتمن کره زمین متوجه می‌شود شرایط سیاره زور ان آر باعث می‌شود تا او قدرت‌هایی شبیه به قدرت‌های سوپرمن روی کره زمین به دست آورد. بعد از این که مأموریت حفاظت از سیاره زور ان آر با موفقیت به اتمام می‌رسد، تلانو، بتمن را به زمین تلپورت می‌کند و به او وسیله‌ای به نام بت رادیا (Bat-Radia) به عنوان یادگاری از این همکاری فضایی هدیه می‌دهد. ایده بازگشت متعلقات سیاره زور ان آر (و قطعاً خود بتمن این سیاره) توسط اولین اثر گرنت موریسون در سری اصلی کمیک‌های بتمن، یعنی شماره ۶۶۵ کمیک بتمن (انتشار در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۶) با همراهی اندی کوبرت به عنوان مصور، به کار برده شد. در این شماره نمادهایی از زور ان آر به صورت گرافیتی‌هایی روی دیوار کوچه‌ها و سطل آشغال‌های شهر گاتهام در پس زمینه داستان اصلی دیده می‌شد.
بعداً مشخص شد که اینها عامل فعال کننده ناخودآگاهی بودند که سال‌ها پیش وقتی بروس وین با نظارت دکتر سایمون هرت (Simon Hurt) تحت آزمایش انزوا قرار گرفت، خلق شدند. این آزمایش باعث شده بود تا بتمن ماجراجویی‌هایش در زور ان آر را به صورت توهم ببیند. این فاز از اشتباه بروس وین در شنیدن آخرین کلمات پدرش، یعنی «زورو در آرکهام» (Zorro in Arkham)، نشأت گرفته بود.
تاریخچهٔ انتشار
اوایل سال ۱۹۳۹، موفقیت داستان‌های مصور در کمیک‌های اکشن، سردبیران بخش کمیک انتشارات ملی (که بعدها دی‌سی نامیده شد) را بر آن داشت که ابرقهرمان‌های بیشتری به عناوین داستان‌های مصورشان بیفزایند. در نتیجه، ، بتمن را طراحی کرد. همکارش دراین‌باره می‌گوید: «کین از ایده‌اش راجع به شخصیت بتمن با من صحبت کرده بود و دوست داشت طرح‌هایش را ببینم.
من به خانه‌اش رفتم و او یک شخصیت طراحی کرده بود که شبیه به سوپرمن بود با لباسی تنگ و مایل به سرخ‌رنگی، با چکمه و بدون دستکش، به همراه یک ماسک دومینو بر روی صورتش و در حالی که از یک طناب آویزان شده بود. او مانند خفاش دو بال داشت که زیر آن علامتی بزرگ از بتمن بود.» بال‌های خفاشی، همانند شنل، ایدهٔ کین بود که از الهام گرفته بود.
فینگر تغییراتی در شخصیت ایجاد کرد از جمله قرار دادن بالاپوش به جای ماسک دومینو، شنل به جای بال‌ها و دستکش و برداشتن قسمت‌های قرمزرنگ لباس اصلی. فینگر در مورد رسیدن به نام بروس وین برای هویت اصلی بتمن گفته‌است: «نام کوچک بروس وین از گرفته شده‌است، یک وطن‌پرست اسکاتلندی. بروس با وجود این که یک دخترباز بود، اما از خانواده‌ای اصیل بود. برای نام خانوادگی‌اش آدامز، هنکاک و … را امتحان کردم. سپس یاد آنتونی وین افتادم.»
با اینکه این روزها با فوران فیلم‌های ابرقهرمانی مواجهیم اما هستند فیلم‌های قدیمی‌تری که همچنان جایگاه خود را در صدر فهرست محبوب‌های ژانر در میان طرفدارانش حفظ کرده‌اند. یکی از اینها سه‌گانه‌ی «شوالیه‌ی تاریکی» (The Dark Knight) کریستوفر نولان با بازی کریستین بیل در نقش مبارز شنل‌پوش (از جمله القاب شخصیت بتمن) است که همچنان یکی از بهترین فیلم‌های ابرقهرمانی تمام دوران در نظر گرفته می‌شود. به طور ویژه، قسمت دوم سه‌گانه که با نام «شوالیه‌ی تاریکی» می‌شناسیم و سال ۲۰۰۸ اکران شده است، اغلب یکی از فیلم‌های ناب این ژانر معرفی می‌شود.
کریستین بیل در هالیوود بازیگر معتبر و قابل احترامی است، اما وقتی لباس بتمن را به تن کرد انتقادات زیادی را به خود جلب کرد. با وجود این، خوشبختانه بیل هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین شوالیه‌های تاریکی در تاریخ فیلم‌های بتمن به حساب می‌آید که این جایگاه را داشته است. اما به‌رغم سفر طولانی او، هنوز رازهایی وجود دارد که طرفداران ممکن است درباره‌ی دوره‌ی هفت ساله‌ی بیل در مقام بتمن ندانند.
شوالیه‌ی تاریکی و تمام بازیگرانی که به دنبال بازی برای نولان بودند
اگرچه در دوران مدرن نام کریستین بیل مترادف با بتمن شده است، اما بدون شک پیش از اولین قسمت سه‌گانه‌ی «شوالیه‌ی تاریکی» یعنی «بتمن آغاز می‌کند» (Batman Begins) محصول ۲۰۰۵ چنین نبود. در واقع، بیل با بسیاری از بازیگران دیگری که به دنبال این نقش بودند، متفاوت بود، بازیگرانی مثل هیث لجر و کیلین مورفی که به ترتیب در فیلم‌های نولان نقش جوکر و مترسک را بازی کردند.
بازیگران دیگری که به دنبال این نقش بودند همه در آینده تبدیل به ستاره شدند؛ از جمله هنری کویل، که بعدها در فیلم محصول ۲۰۱۳ «مرد پولادین» (Man of Steel) دی‌سی کامیکس نقش سوپرمن را بازی کرد، بیلی کروداپ، که نقش دکتر منهتن را در فیلم محصول ۲۰۰۹ «نگهبانان» (Watchmen) به کارگردانی زک اسنایدر انتخاب کرد، و جیک جیلنهال، که نقش میستریو را در «مرد عنکبوتی: دور از خانه» (Spider-Man: Far From Home) محصول ۲۰۰۹ بازی کرد. و بدین ترتیب قرعه به نام کریستین بیل که در آن زمان فقط در چند فیلم کوچک بازی کرده بود، افتاد.
اگر در فکر گرفتن تولد با تم کارتونی و تهیه لباس شخصیت کارتونی می باشید می توانید آنرا با قیمت مناسب در میلی جون پیدا کنید.
کریستین بیل تست بازیگری در فیلم نولان را با لباس بتمن ول کیلمر انجام داد
ول کیلمر در میان مجموعه بازیگرانی که مبارز شنل‌پوش را به تصویر کشیده‌اند، معمولاً از فراموش‌شدنی‌ترین‌هاست. او اولین و تنها حضور خود در نقش شوالیه‌ی تاریکی را در فیلم محصول ۱۹۹۵ « بتمن برای همیشه» (Batman Forever) جوئل شوماخر تجربه کرد. در واقع، این‌طور به نظر می‌رسد که لباس مجهز به ردیاب صوتی مخصوص بتمن که کیلمر در فیلم شوماخر به تن کرده بود، میراث ماندگارتری نسبت به خود بازیگر داشته است، به طوری که از لباس او در مرحله‌ی تست گرفتن از بایگران برای نقش بتمن نولان دوباره ظاهر شد.
کریستوفر نولان ادعا می‌کند که بازی بیل در لباس کیلمر بود که در نهایت نقش را از آن او کرد، با این توضیح که او دقیقاً «تعادل تاریکی و نوری را که ما به دنبالش بودیم» نشان داد. این تصمیم مسیر حرفه‌ای بیل را برای همیشه دگرگون و او را به یکی از ستارگان بی‌نظیر صنعت سینما تبدیل کرد که در میان نسل‌های آینده شناخته‌شده خواهد ماند.
بیل قبل از تبدیل شدن به شوالیه‌ی تاریکی از طرفداران کتاب‌های کمیک نبود
این غیرمعمول نیست که بازیگران در ابتدا با منبع اصلی نقش‌هایی که می‌گیرند ناآشنا باشند، مخصوصاً وقتی صحبت از ابرقهرمان‌ها به میان می‌آید. کریستین بیل نیز از این قاعده مستثنی نبود. بیل که پیش از بازی در نقش بتمن فقط با نقش‌آفرینی آدام وست از این شخصیت آشنا بود، موقع خواندن کتاب مصور «بتمن: یتیم‌خانه‌ی آرکام» (Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth) با وجه تاریک بتمن آشنا شد.
بیل که پس از دریافت نقش شوالیه‌ی تاریکی عاشق ایده‌ی به تصویر کشیدن نسخه‌ای جدی‌تر و پیچیده‌تر از مبارز شنل‌پوش شد، با نگاه عمیق‌تری به ریشه‌های وجه تاریک شخصیت بتمن مجموعه کتاب‌های کمیک «بتمن: سال اول» (Batman: Year One) محصول ۱۹۸۸ فرانک میلر و همچنین مجموعه کتاب‌های کمیک محصول ۱۹۹۹ جف لوب و تیم سیل «بتمن: پیروزی تاریک» (Batman: Dark Victory) را مطالعه کرد.
بیل برای بازی در نقش شوالیه‌ی تاریکی تغییر وزن شدیدی را متحمل شد
بر طرفداران کریستین بیل پوشیده نیست که او برای هر یک از نقش‌هایش چه فرایند پرزحمتی را برای تغییر وزن متحمل می‌شود، و یافتن تعادل کامل برای بازی در نقش بزرگ‌ترین کارآگاه جهان هم از این قاعده مستثنا نبود. بیل که برای فیلم قبلی‌اش «ماشین‌چی» (The Machinist) چیزی حدود شصت کیلوگرم وزن کم کرده بود، تنها چند ماه فرصت داشت تا برای نقش ابرقهرمانی‌اش وزنش را تغییر دهد.
با اینکه کاری محال به نظر می‌آمد، بیل موفق شد با با کمک یک مربی، تقریباً چهل و پنج کیلوگرم وزن برای این نقش اضافه کند. متأسفانه، تهیه‌کنندگان از او خواستند تا مقداری از وزنی را که برای «بتمن آغاز می‌کند» برای اضافه کرده بود، کم کند. بیل که با بازی در فیلم‌هایی همچون «روانی امریکایی» (American Psycho) و «حقه‌بازی امریکایی» (American Hustle) با افزایش و کاهش وزن بیگانه نبود، به راحتی درخواست آنها را پذیرفت.
صدای بتمن باید تداعی‌کننده‌ی رنجی که شخصیت بروس وین میبرد باشد
یکی از انتقادی‌ترین وجوه نقش‌آفرینی بیل در لباس شوالیه‌ی تاریکی، صدای غرشی‌ای است که او وقتی در شخصیت بتمن است از آن استفاده می‌کند، که حتی باعث شد سال ۲۰۱۰ کوین کانروی، صداپیشه‌ی به‌یادماندنی شخصیت بتمن، از بیل بخواهد که از این صدای مضحک خشن هاسکی‌وار دیگر استفاده نکند. با این حال، این درخواست‌ها و انتقادات باعث نشد بیل در قسمت سوم سه‌گانه‌ی نولان، «شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد» (The Dark Knight Rises) از استفاده از این صدا منصرف شود.
بیل در دفاع از خود توضیح می‌دهد که صدای خشن قرار است منعکس‌کننده‌ی درد شخصیت او باشد که «در آن لباس به یک جانور تبدیل می‌شود». این راهی برای محصور کردن آسیب‌های بروس وین است. با این حال، شاید دلیل محتمل‌تر این باشد که عملکرد تهاجمی بیل نتیجه‌ی ساعت‌های زیادی است که او در لباس بتنی آزاردهنده و سنگین بتمن گذرانده کرده است.
بیل از رقابت برای جلو زدن از جوکر هیث لجر لذت میبرد
این واقعیتی انکارناپذیر است که بازی هیث لجر در نقش آنارشیست آشفته‌حال معروف به جوکر یکی از افسانه‌های سینمایی است. در واقع، تجسم لجر از شاهزاده دلقک جنایت (از القاب جوکر)، اسکار پس از مرگش را برای او به ارمغان آورد و او را به اولین بازیگری تبدیل کرد که برای ایفای نقش یک شخصیت کمیک برنده‌ی جایزه‌‌ی اسکار شد.
البته بیل حالا که به بازی خودش نگاه می‌کند احساس می‌کند که می‌توانست در نقش شوالیه‌ی تاریکی عملکرد بهتری داشته باشد، اما او به هیجان رقابت با لجر برای قرار گرفتن در مرکز توجه اعتراف کرده و می‌گوید که همین میل به رقابت در نهایت باعث شد عملکرد خوبی در فیلم داشته باشد. با توجه به اینکه شوالیه‌ی تاریکی بیش از یک میلیارد دلار در باکس آفیس جهانی فروش کرد، می‌توان گفت که این حس رقابت در نهایت به نفع فیلم تمام شد.
بتمن بیل قرار است چهار شخصیت متفاوت باشد
اغلب تصور می‌شود که شخصیت بتمن در واقع بین دو شخصیت تقسیم می‌شود – شوالیه‌ی تاریکی و بروس وین – که دومی نقابی برای پنهان کردن شخصیت اول است. در حالی که رابرت پتینسون، بتمن تازه، می‌خواهد این مرز را در بازسازی بتمن محصول ۲۰۲۲ به کارگردانی مت ریوز از بین ببرد، برداشتی که بیل از مبارز شنل‌پوش داشته است، مردی است که کاملاً دو دنیای مجزا از هم دارد.
این در حالی است که خود بیل نقش را چهار شخصیت متفاوت می‌دید. با اینکه طرفداران به مرور با هوشیاری ترسناک بتمن و آن مرد جذاب سطحی‌ای که بروس وین است، خوب آشنا شده‌اند، بیل خودش دو شخصیت دیگر را در جوانی پر از خشم خودِ جوان‌تر وین و تلخی سرخورده‌ی خود مسن‌تر و عاقل‌ترش می‌بیند.