ردپای کم‌خوابی در ابتلا به دیابت
با توجه به ریتم سریع زندگی مدرن، به خصوص با توجه به نیازهای والدین، شغل و استرس‌های روزانه، خواب، اغلب در جایگاه دوم قرار می‌گیرد، با این حال، اهمیت خواب کافی را نمی‌توان اغراق کرد که اخیراً با بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع دو مرتبط است.
به نقل از ارث، تحقیق نگران‌کننده‌ای که محققان دانشگاه اوپسالا سوئد انجام دادند و در JAMA Network Open منتشر شد، رابطه مهم بین مدت زمان خواب و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را روشن و تاکید می‌کند که رژیم‌غذایی سالم به تنهایی ممکن است برای کاهش این مشکل کافی نباشد.
محقق ارشد این تحقیق، کریستین بندیکت، دانشیار و محقق خواب در دانشگاه اوپسالا گفت: به‌طور کلی توصیه می‌کنم خواب را در اولویت قرار دهید، اگرچه می‌دانم که همیشه امکان‌پذیر نیست، به خصوص اگر والدین باشید.
این تحقیق به بررسی اثرات محرومیت از خواب بر توانایی بدن برای پردازش قند، عامل کلیدی در دیابت نوع ۲ پرداخته است. این وضعیت جذب انسولین را مختل می‌کند و منجر به افزایش سطح قند خون و به‌طور بالقوه باعث آسیب شدید به اعصاب و عروق خونی در طول زمان می‌شود.
خواب کوتاه به‌طور مستقیم با دیابت نوع ۲ مرتبط است. دایانا نوگا، محقق خواب در دانشگاه اوپسالا اظهار کرد: نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که استراحت کوتاه‌مدت مکرر روزانه خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد، در حالی که عادات غذایی سالم مانند خوردن منظم میوه و سبزیجات می‌تواند این خطر را کاهش دهد.
او در پایان گفت: با این حال، مشخص نیست، آیا افرادی که خیلی کم می‌خوابند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را با تغذیه سالم کاهش می‌دهند یا خیر. این عدم قطعیت باعث شد که گروه تحقیقاتی یکی از بزرگترین پایگاه‌های اطلاعاتی جمعیت در سراسر جهان، تحقیقات بیشتری انجام دهند.
محققان با تجزیه‌وتحلیل پاسخ‌های سلامت و شیوه زندگی تقریباً نیم میلیون شرکت‌کننده در بریتانیا در طول یک دهه، ارتباطی قانع‌کننده را کشف کردند. افرادی که بین سه تا پنج ساعت در شب می‌خوابیدند با خطر قابل‌توجه بالاتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ مواجه بودند.
جالب توجه است، در حالی که رژیم غذایی سالم با خطر کمتر ابتلا به این بیماری مرتبط بود، افرادی که عادات غذایی خوبی داشتند اما کمتر از ۶ ساعت می‌خوابیدند همچنان در معرض خطر بیشتری بودند. نتایج ما اولین موردی است که این سوال را مطرح می‌کند؛ آیا رژیم غذایی سالم می‌تواند کمبود خواب را از نظر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ جبران کند یا خیر. آنها نباید باعث نگرانی شوند، بلکه باید به‌عنوان یادآوری این نکته در نظر گرفته شوند که خواب نقش مهمی در سلامتی دارد.
او همچنین افزود که تأثیر کمبود خواب می‌تواند به‌طور گسترده‌ای در بین افراد متفاوت باشد که تحت تأثیر ژنتیک و نیازهای خواب منحصر به فرد هر فرد است.
به‌طور خلاصه، این مطالعه ارتباط حیاتی بین محرومیت از خواب و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را نشان می‌دهد و این تصور را به چالش می‌کشد که رژیم غذایی سالم به تنهایی می‌تواند اثرات منفی خواب ناکافی را جبران کند.
این تحقیق بر اهمیت اولویت‌بندی خواب کافی به‌عنوان مؤلفه‌ای ضروری از یک رویکرد جامع به سلامت و پیشگیری از دیابت تأکید می‌کند. در نهایت، این مطالعه یادآوری قانع‌کننده‌ای از نقش ضروری خواب در حفظ سلامت و تندرستی کلی است و از افراد می‌خواهد اولویت‌هایی را که برای خواب در زندگی روزمره خود قائل هستند، دوباره ارزیابی کرده و بالاتر ببرند.
نتایج این تحقیق در مجله JAMA Network Open منتشر شد.